SESSİZCE

VEDA

4. bölüm

“Sakin göllerin kuğusuyduk” diyor ya hani bir şarkıda, gecenin bu vaktinde bu şarkı da, nereden aklıma geldiyse dilime dolanıveriyor, mırıldanmaya başlıyorum.
Birden aklıma geliyor yüzün.
Sevincime ortak tebessümün yaz sıcaklığına dönüşerek, içimi ısıtıyor. Bulutlar dağılıyor, gök kuşağı renk demetini bırakıyor avuçlarıma. Bulutlardan kalan son yağmur damlası düşüyor avuçlarımdan aşağı.
Keyifle okuduğum hiç bir şiiri, hiç bir şarkıyı aklımda tutmayı beceremedim Herhangi bir sokağın, herhangi bir ayrıntısı da dikkatimi çekmedi. Ama gülüşüne ait bütün ezberleri hiç bozmadım.
İnadına dinlediğim şarkıdan inadına sana dair fallar tuttum.
“Göğsüm daralıyor yüreğim kanıyor…” Diye devam ediyor ya şarkı, göğsüm daralıyor ama inadına söylemeye devam ediyorum…
“Göğsüm daralıyor ve yüreğim kanıyor"

n.b

Varlığımdan bi haber

Sevgili SAMED

Sana demeden..
İçimdekileri sana anlatmadan gidemedim..
Kayboluşumu..
Kendimi bulmaya çalıştıkça uzaklaştığım beni..
Çırpındıkça biraz daha saplandığım boşluğu bilmeliydin..
Kara gözlerinin çıkmaz sokaklarında kendimi aradım günlerce..
Işıksız kaldım.. Baktığım her yerde sen..
Gözlerimi kapatsam yine sen..
Sonra o gülüşün..
Güneş gibi aydınlattı çevremi..
Işık oldu..
Yol oldu..
Bakamadım yüzüne gözlerimi kamaştırdı..
Cesaret edemedim çıkmaya karşına..
Zırhımı kaybetmiş..
Teslim olmuştum..
Korktum..
Çok korktum..
Bilmediğin bir şeyden korkmak nasıl bir duygudur bilemezsin..
Hakkım yoktu benim senden bunları gizlemeye..
Evet ben yaşıyordum..
Ama sen de yaşadıklarımın sebebiydin..
Bir düş gördüm ben..
Yarı uyanık halde..
Hiç kimsenin bilmediği..
Aç, susuz, kimsesiz..
Sensiz...
Gidiyorum şimdi..
Boncuk gözlerinin karasında kaybolduğum adam..

Hatice Kaçar