Sonsuz zannettiðim ama ansýzýn son bulan yolculuðum; sana...son kez

06/11/2000
takriben saat: 11.04
“unut beni yada þöyle söyleyeyim vazgeç benden...
SEN
Belki bir gün demek bile acý veriyor yüreðime, kalemime, gözlerime...
01/03/2002
      takriben saat: 21.24
“artýk görüþemeyiz, ben evleniyorum...”
           YÝNE SEN
Sesimin ve yüreðimin titremesine engel olamasam da ne diyebilirim ki takdir-i ilahi...

04/03/2003
takriben saat: 20.05
“Seni anlýyorum, söyleyecek bir þeyde bulamýyorum ama ben seni sevmiyorum...”
HEP SEN
Anla(ya)mýyorsun beni, sende herkesler gibi...
Benim söyleyecek çok þeyim var, söyleyemiyorum. Seninde yok, suçlu sessizliðinle dinlemedesin yine. Ayný yerdeyiz yani senin yalancýlýðýn üzerinde benimde canýmý yakan dürüstlüðüm...
Bir tek kalemim elimde, yazýyorum. Okursan; sana...
Sana sevdam sebepsiz miydi ki? Sebep bir bakýþýndý; kendimi deðerli hissettiðim tek bakýþ. Unutmaya çalýþmadým mý sanýrsýn, en uzun günlerde bakýþýndan uzak kalmak için oruçlardaydý yüreðim bilir misin ki? Kýzgýným sana; madem sevmemiþtin beni niye çevirmedin bakýþýný benden öte yana? Bende varsýn diye incindi yürekler aldým bir çok kez sevdalýlarýn “ah”ýný, sende de benim “ah”ým var bil! Birgün üzerse birileri seni, “ah” ýmdýr yaþadýðýn. Ben helal de etsem hakkýmý gönlümün yaþý Rýza-i Ýlahiye dokunmuþtur. Heyhat elden ne gelir artýk.
Can çekiþmekte sevdan, yüreðimle. Kalsýn diye deðil al diye yakarýþlardayým artýk.
Gönlüne kabul olunursam, vakitli yada vakitsiz daim kabulümsün dedim ya son bir ümitle.
Ýþte tükettim bütün ümitlerimi üç gün ve gecede. Sabahlarý artýk farklý uyanýyorum, daim uyumak niyetiyle. Soðuklar terk ediyormuþ yurdu hatta bugün topraða cemre düþmüþ, ilkbaharmýþ gelen yani, yüklü miktar para geçecekmiþ elime, sevmeyen de yokmuþ beni! kimin umurunda...yüreðine sevdamý koyamadýktan sonra. Çok þeymi ki istediðim? Olmayacak çok küçük bir þey sadece deðil mi?
Gözyaþým kýrdý kalemimi, kesti soluðumu. Kalbimde sonsuz bir delikle yaþama savaþý veriyorum, dualardayým ümitle...
Kalpler elinde olana sýðýndým hep; hazinenden eksilirmi ki Ya Rab, gönlüne sevdamý iþleyiversen þefkatinle dedim. Eksilmez bilirim gönüle bir tek O’ nun sözü geçer onuda bilirim. Ya Sabýr, imtihanýmda baþarýlý kýl! Rahmetini esirgeme, gücüm kalmadý Ya Fettah dedim sýzlandým bir sonraki üç gün üç gecelerde.
...
Sanki kýrk ikindi yaðmurlarýnda sevdanla ýslanmýþ yüreðim, zatürre olmuþ da kýrk birinci günün güneþli sabahýnda yüreðimde, ciðerimde sen yokken uyanývermiþim ansýzýn. Þifa oluvermiþ Ya Baki Entel Baki zikirlerim, yüreðime puslu ciðerime. Almýþ, yükünü yüreðimden. Þükür Ya Rab!...
Uyandým sabah her zamanki gibi, saðýmdan. Üþümüþ ellerim ayaklarým, yaþlar kurumuþ tuzu yakmýþ yüzümü. Epeyce de acýkmýþým. Önce alným secdeye vardý þükür namýna yüreðim ýsýndý, sonra sýcak bir ýhlamur içtim ellerim üþümüyor artýk, kahvaltýyý öðlene erteledim formumu korumam lazým.
Ben bugün harikayým ya!
     Muhabbet baki, hakedene...