Ýnsanlarýn tüm yapýp ettiklerinin karda iz býrakmak kadar geçici ve sonuçsuz olduðu bir dünyada, neden yazarýz?
Yazanýn, yanýtý ararken ya kendini bulduðu ya da içinde her þeyi unuttuðu metin, bize neyi gösterecek ve ardý sýra dünyanýn bir temsili olmaktan öte bir þey olamayan sözcüklerle anlamý hep yeniden kurmak zorunda kalan yazar, bu metinde ne olmak adýna yazacak?
Sisifos bir kayayý durmamacasýna bir daðýn tepesine kadar yuvarlayýp çýkarmaya mahkum edilmiþti. Kaya tepeye asla varamayacak ve her seferinde Sisifos yeniden aþaðýya yuvarlanan kayayý, yukarý çýkarmayý deneyecekti. Camus'a göre, bu yararsýz ve umutsuz çabayý, kayayla bütünleþerek ve yazgýsý kendi olarak karþýlayan Sisifos, bütün edimlerinde saçma bulunan insaný, en iyi bir biçimde anlatan bir söylendir.
Yine Camus'a göre, Sisifos'un saçmayý aþým aný, onu kuþatan gerçekliði hor gördüðü andýr. Sisifos saçma ve uyumsuz olan bu yaþamý , küçümseyerek ironiyle yaþar. Yaþamýn böyleliði yaþamdan vazgeçmek için bir neden olamaz ve hatta yaþamý, insanýn tüm etkinliklerinde örtük olarak varolan boþunalýðýn bilinciyle, yaþayarak onu varsýllaþtýrabilir ve daha yaþanýlabilir kýlabiliriz.

Belki de Sisifos yanýldý ve bizi de yanýlttý.
Tek isteði unutmak olduðu için kayayý taþýmayý sürdürdü veya biz yüreðimizde hoþ bir titreþim yaratan bir duyguyla, yaþamýn bu açýklanamaz dokusunu içimizde baþka bir yaþam kaynaðýna dönüþtürdük. Her þeye raðmen bize bir sonuç gerekliydi ve biz de fýrlatýlmýþlýðýmýzýn sorumluluðunu üstlenerek hemen bir cevap yakýþtýrdýk. Katýlýmsýz ve kendimsiz bir yaþam tasarlayamazdýk ama yine de biliyorduk ki, zorunluluklar yaptýrýrdý fakat anlamý ören insandý. Sözlere tutunmak istemeden kitaplar yazdýk.
Sisifos yanýlgýsýný her þeye raðmen umuda dönüþtürdü.Bu dönüþüm, ilerde bir yerlerde yanký bulmasý olasý bir çýðlýk gibi yayýlan trajedisiyle, bir trajedi kahramanýný hiçliðinin karþýsýnda aklamaya yetmiyor ne de yazar yýkýmý kendi olmak olan bir bilincin içinden anlamý yok sayma hakkýna sahiptir.
Evet böyle bir hak varsa bu yine de, taþýdýðý bedenin sonluluðuyla yüzleþmek için çýrpýnmadan bunu bilen, yine de henüz deneyimlemediði ölümle yaþamýný donatmadan, ölümü karþýlayan adsýz ve adý asla konmayacak kiþinin hakkýdýr.
En kolay yolu seçip soruyu farklý yorumlamak gerekebilir ve bütün sorun karda iz býrakýp býrakmadýðýmýz olabilir. Kim bilir en gerçek çözüm, o ize gereksinim duymadýðýmýzda belirginleþebilir ve belki de yazý insanýn içinde yittiði ve o izin kendisi olabildiði tek seçenektir. Yazar ne olduðunu bilmese de, kendini yazar ve yazdýkça biçimlenen insana katýlýr.
Belki de vargý olmasý gereken soru þudur, "sonuçsuz bir yaþamda niçin bir sonuç bekleriz ki?"