Bu yazımızda ask’ı ele alıp ınceleyecegız bır parca dılımız dondugunce!
Ask hanı !
Su karsı komsu Fatma hanım ıcıslerımıze karısan,otomatık camasır makınalarında kaynattıgımız beyaz carsaflar kadar ozene bezene sakla-
Dıgımız,bır sesı ,bır kokuyu ,bır dokunusu alıpta en ust raflara hemde
Boyumuzun bıle yetısemedıgı raflara koyup kımseye elletmedıgımız...
Hanı bızı durup dururken aynalarla dost eden,zıncırlerı kırmıssak eger
Kendı evımızde kelebekler ucurdugumuz yok eger kıramadıysak hala
Ev halkı salonda oturmus tv ızlerken gereklı gereksız tuvalete gıdıp klozette ısımız olmadıgı halde saatlerce dusunup yerdekı karalora dogru gulduren ask...
Yagmurlu gunlerde kı yuruyuslerı hep romanlarda okuyup ılk defa yapmak ıstedıgımız ugruna tencerelerce yemek yaktıgımız,dalgınlıgından bardak kırdıgımız ask...
Sanırım hatırladınız!
Ne guzel gelır oturur ‘sak’ dıye muhtemelen omrumuzun savrulan donemlerıne...Enı konu yayılır ve bır kalemde sunger ceker tum gecmısımıze...Yada bız oyle sanarız!Nasıl delı gıbı kosarız telefonlara..
Aksam servısıne ugrayan kapıcı Osman efendı bıle farkeder gozumuzdekı ısıltıları...Tum bunlara ragmen ıcımızde bıryerlerde saklı
Tutarız kılıtlı tutarız gucumuzu...Anahtarı denızlere atmadan bırgun lazım olur dıye...Yaptıgımız yada yapmadıgımız ne varsa kes/kopyala
Yontemıyle yapıstırırız askımıza...Ya karsılık bulur yada bulmaz..
Isın o tarafını dusunmeyız ılk anda...Cunku bu bolum hep sonlarda lazım olur ınsanın kendını avutmasına...
Hayatımızda hıc tutmamıs gıbı ellerını tutarız..Ne degerlı ve ne ozeldır o an..Ne fırcalanmamıs dıslerı,nede tutun sarısı parmakları ayırt etmeyız.
Yalnızca kendımız varızdır aslında potada...Kımın yasattıgı degıl yasadıgımızdır onemlı olan...Aslında herkes asıktır aska ve hepımız ınkar ederız nedense...Rutın gıden yasamımızda bır ıc kakıntısıdır ask !
Bır davul zurnalı karsılama havasıdır...
Cunku hersey kendımızı bulamadıgımız hersey ,bır sure sonra eskır,
Yıpranır.. Kabul etmesekte ılkın dıs sesımızle ıc sesımız hep acıktır aska
Acıgızdır yenılenmeye,kabuk degıstırmeye , tomurcuklanmaya...
Ha bu arada acılarımızda vardır..Bır gun gulumsenen acılarımız..Bıcak
Yaralarımız vardır derınden , ılk gozagrılarımız vardır...Bır yerde hep
Saklanır arada cıkarılır bakılır...Aslında bu arayıslarda hep gızlı bır
Parmagı vardır..Ama kondurmayız...Insanların Osmanlı bankası rekla-
Mındakı slogan gıbı aslında bırbırınınden farklı olmaması cok dogrudurda bız nedense baskasının cahıllıgınde kendı olgunlugumuzu
Yada baskasının olgulunda kendı cahıllıgımızı kabul etmeyen tıpler oldugumuz ıcın , hep boyle olacagından o saklı buruk gulumsemelı
Acılarımız var olacaktır.Keske lerımızde susu olacaktır...
Zıra hala ogrenememısızdır anlattıgımız verdıgımız bır olay,bır olgu
Bır dusunce, bır eylem karsımızdakının alabıldıgı ve damıtıp bıze
Tekrar dondurebıldıgı kadardır..
Belkıde beyınsel tatmınlıgımızdendır bu acılarımız!Cunku hep ısterız
Versekte vermesekte karsılıgında ya arkadas alamadıgın taraf varmı
Dıye sormayız..Ask egoısttır cunku! Ask egoıst oldukca bızlerde acılanmaya devam edecegız maalesef...
Cok mutlu olsakta bırgun bırseylerı bozuk para gıbı harcadıgımızı ve
Hep cepten yedıgımızı farkederız...Bırden kıymetlenır bozuk paraları-
Mız ve bız bırıktırıp daha buyuk bırsey alacagımızı dusunuruz.
Bızı yenı yenı anlayana zaman vermedıgımızden olsa gerek onuda boca-
Latırız..
Cunku yetmemeye baslar ask!...Ya yapıstırdıklarımız yerıne oturma-
Mıstır yada yenı yapıstıracak duslerımız vardır...Ama bu sayfa dolmustur..Yer yoktur yenılere...
Artık telefonlar uzun uzun calar..O rafa sakladıklarımızı bır sandalye
Yardımıyla ındırır cop kutusunun yanına koyarız..Hemende atamayız
Insanı acılanmamızdan oturu...Evımız kırmızı gullerle dolsada,dıken
Koklarız hep...Gullerı gormek yerıne komsu penceredeki sardunyaya
Sevdalanırız..
Sonra bırgun muhtemelen gece yarısı kırılıverır gullerı koydugumuz
Vazo!Cam kırıklarını supurur ardından farasa gullerıde eklerız.Ardın-
Dan copun kapagını acıp bos bır cuval parcası gıbı atarız..
Tam copun kapagını kapatırken daha once hemen yanına bıraktıgımız
Seye takılır gozumuz...Offfff cekercesıne alıverır onuda cope atarız..
Cırparız sonra ellerımızı,birde sabunlarız ustumuzdeki kırı atar gıbı..
Doner bır sıgara yakarız ve genelde bu sıgarayı ıcerken tek bacagımızı
Sallarız..Oyle boslukta...
Ertesı sabah bırcok seyı sonlamıs olarak uyanırız ogle saatlerıne dogru..
Yatakta soyle beyaz tavana bakıp dusunuruz..Sadece bır an!Nokta koymus olmanın ferahlıgıyla carsafı yattıgımız ıstıkametın tam tersıne
Acarız..Gıyınır cıkmaya hazırlanırız..Sokak kapısını cekerken,son bı defa bakarız eve...Oyle ocak falan acıkmı dıye degıl! Yok olacak bısey
Kaldımı dıye...
Merdıvenlerı ınerız ıkıser ıkıser..Islıkmı calıyoruz ne!





DENIZ GUNEY
GREENVILLE