Kadın…


Kadın…
Düş dibi…
Sakın beni uyandırmayın…
Ben onda saklıyım.
Kaybettim kendimi avuçlarında,
Gözlerinde ufuk çizgisiydi mavi,
Herkesi uzaklara çalarken beni kör etti…

Mezarlığın çiğ kokusu
Şimdi dudaklarımda su damlası oldu
Koca selviler gölge değil bana
Sadece bir avuç fazla toprak gibi…

Kadın…
Duyuyor musun sesimi?
Bak ne diyeceğim sana!
Tenin mahzun,dudakların tiryaki
İnce bir anatomisin sen
Vaktim olsa her şeyini incelerdim yorulmadan
Oysa dört omuza bindim şimdi
Dört ayrı koldan sallıyorlar küreği
Gömüyorlar beni…

Kadın…
Vakti geç ama yine de itiraf edeyim!
Sana aşığım
Lakin sadece sevişme vakitlerimizde
Geri kalan zamanımda sadece sevdim seni
Şimdi bırak da sensizliği öğreneyim…