gecenin sustuğu yerde başla söze
ay bir yana düşsün, sen bir yana
öyle aç ki mavilerini
yürek yansın
söz sussun
dönsün köze

bilmez misin
kara bulut kaş üstü perçemler kar düşer
ecel gelir dayanır kapına
serden geçsen olmaz
yardan geçsen olmaz

varıp postu yadellere serdik
acı ağu sofralar kurduk
zehiri katık ettik aşımıza
şarabı gözlerimizden içtik
kuşluk vakitleri sarhoş düştü yollara
kahve karası bakışlarımız
kılavuz edindik de kargayı
koku almadı burnumuz

binlerce yoldan geldik
taban eskittik çağlarca
her zaman ve hep
kızıl karanfil kaldı sol yanımız
taze tomurcuk
bir uslanmaz haylaz çocuk
kulağını çeksen arsızlaşır
vurur ayağını yere, inatlaşır

yüreğin yamaçları çiğdem nergiz
deli şahan tay olur
ele avuca sığmaz
gem'e gelmez
bağlasan durmaz olur

sapı samanı yok zamanın
iki ucu kirli değnek
neresinden tutsan bulaşır
yapışır ellerine
kırk tas su
kırk kalıp sabun yetmez olur

gökte ay vurulur
yıldızlar ığıl ığıl ağlaşır
bütün kuşları yaslı bu şehrin
kırlangıçlar terketmiş saçakları
güvercinler firari
serçeler unutmuş sevişmeyi
martılar bir hoş
sorsan kimseler bilmez
gözler mi kanamış
kırmızı şarap mı sarhoş

hani hüzünler vardır bilirsin
bir yüzü acı bir gülüş
öte yüzü volkan ağzı
hani gülüşler vardır
mut üstü sağanak dökülür
tam kavradım derken uçuverir elinden

hani aşklar vardır
sende senden öte
ulu dağları devirir
akar suları çevirir
can koyarsın da sen
o kıvrılır yalpa yalpa
yitik bir lahit olur, kalır içinde
kurşun gibi taşırsın da göğsünde
paslı hançer acısı duyarsın yine de sırtında

tutamadığın elleri düşünürsün
Temmuz'da susuz kalır bir yanın
öpemediğin dudakları düşünürsün
ürkek, çocuksu, garip
durdurulmaz çığ olur yüreğin
tanrısız bir baş olup çıkıverirsin
bütün kutsal kitaplar yazsa da aşkını
afararozsundur artık
sığmazsın dine imana
zincire vursan durmaz isyanın

acıyı bilirsin
açılmaz yarene-yoldaşa
inceden bir iç kanamadır
gelmez olur beklediğin
gelse de görmez olur
kifayetini yitir kelimeler
kalemin bile tanımaz parmaklarını
işte tam da o anda
gecenin sustuğu yerde başla söze...