Vakit gece,
Sana bu mektubu
Ocak’ın on birinde,
24:00 / 01:00 nöbetinde,
Adını bile bilmediğim
Karlı dağların birinde,
“ Su uyur düşman uyumaz “ sessizliğinde
Uzun ve yorgun
Ve bitmek bilmez bir soğuğun
Ve şimdi yalnız olduğum siperden yazıyorum ağabey..

Askerliğimin kırkıncı gününde
Yüreğime sığmayan özlem var içimde
Bu hasret acısı
Dağlara ve sonra taşlara değseydi
Toz olup un gibi ufalanırdı,
Bu hasret sancısı aleme değseydi eğer
Kıyamet şimdiden kopardı,
Giderken, arkamdan sadece bakakalan
Kart postal rengindeki
Yarime selam söyleyin benden,
Dönüşü olmayan bir gidişi
Yüklendim omuzlarıma
Dönmezsem eğer
Kadere isyankarlığınız olmasın
Her insan biraz kaderin mahkumu,
Sizden daha çok merhamet eden Allah var
“Madem O var her şey var”
Elem yok, korku yok, endişe yok
İsyan hiç yok..

Çeyrek asırlık çocukluk yaşadım
Hepsini geride bıraktım gelirken..
Gelip asker oldum, adamdan saydılar,
Bak asker olmuş demedi kimseler
Adam olmuş dediler..

Takvimlerde adı yok bu mevsimin
Bahar değil, kış değil, hazan değil bu gün,
Bu kaçıncı yangındır yükseliyor göklerime
Gözyaşı döküyorum yaşananlar silinsin diye..

Beyaz kefenini boynuna dolamış bu dağlarda
Geceler daha da uzar
Dönüşüm yokuş olur
Hüzündü enseme konan şimdi
Ve efkarlığımı katmerleştir Hakk’a olan borcum,
Ve tekrar tekrar bu uğurda baş vermeyi dilerim,


Sıladan uzaklık gelip çarpar suratıma bazen
Yetimliğim bir taraftan
Anama hasretliğim
Diğer tarafımdan kuşatır beni,
El açıp dua etmeyi annemden öğrendim oysa
Sabrı babamdan
Gözü karalığı sen öğrettin bana ağabey..

Vakit gece,
Sana bu mektubu
Ocak’ın on birinde,
24:00 / 01:00 nöbetinde,
Adını bile bilmediğim
Karlı dağların birinde,
“ Su uyur düşman uyumaz “ sessizliğinde
Uzun ve yorgun
Ve bitmek bilmez bir soğuğun
Ve şimdi yalnız olduğum siperden yazıyorum ağabey..
Duayı annemden, sabrı babamdan
Gözü karalığı senden öğrendim ağabey..
Serzeniş yok
Huzur var bir namlunun ucunda ağabey,
En güzel tarafı da
Öldüğünü bilmemektir şehadet.