Flanemeth çok sevdiði maðarasýnýn giriþinde somurtmuþ etrafý seyrediyordu. Parýldayan güneþ, baharla canlanan doða ve onunla oynamak isteyen kuþlar hiç ilgisini çekmiyordu. Aslýnda bugünün bu kadar güzel olmasýndan nefret bile ediyordu. Blanc’Ardin Usta hastaydý. Etrafta dolaþan yeniyetme büyücüler ustanýn öleceðini fýsýldaþýyorlardý. Kabilede kimsenin aðzýný býçak açmýyordu. Usta’nýn zamansýz hastalýðý herkesi çok üzmüþtü. Üstelik söylenene göre hastalýðýn ne olduðu veya sebebi bilinmiyordu.

- Palavra! diye hayýflandý Flanemeth. Koskoca Blanca büyücüleri olan bir þeyin nedenini bilemeyecekler ha? Ýþte buna asla inanmam. Kesinlikle bir þeyler dönüyor ve bunu çözmek her zamanki gibi bana düþüyor.

Tabi Flanemeth’i tanýyan bir sürü kiþi onun baþýný belaya sokmak üzere olduðunu anlayabilirdi.


Flanemeth, büyücü adaylarýnýn ve hatta yeni büyücü çýkmýþ çýraklarýn bir þey bilmediðine emindi. Etrafta kýrmýzý gözlerle dolaþanlar bu gruptu. Oysa üst düzey büyücüler ortada pek görünmüyor, kapalý kapýlar ardýnda toplanýyor ve oldukça gergin görünüyorlardý. Flanemeth’in tek yapmasý gereken bu toplantýlardan birine kulak misafiri olmaktý.

Eðer kocaman cüsseli bir ejderhaysanýz, gizlice yapabileceðiniz þeylerin bir sýnýrý vardýr. Ama üstüne bir de inatçý ve çok zeki bir ejderhaysanýz –ki Flanemeth de tam buydu- bazen bir yolunu bulabilirsiniz. Flanemeth gün battýktan sonra Blanca köyünde dolaþmaya baþladý. Etrafta pek kimse kalmamýþtý. Rastladýðý kiþiler Flanemeth’in varlýðýna alýþkýn olduklarýndan yanýndan geçerken baþlarýyla selam verdiler. Eðer belirgin bir yas durumu olmasaydý þakalar yapýp gülüþürler, daha küçük yaþtaki adaylar sýrtýna çýkmaya çalýþýrlardý.

Flanemeth üst düzey büyücülerin bölgesine yaklaþtýðýnda yavaþ yavaþ yolun kenarýndaki aðaçlýðýn arasýnda doðru ilerledi. Burada bodur aðaçlar ve sýk çalýlýklar vardý. Kocaman kafasýný ve parlayan gözlerini saymazsanýz Flanemeth saklanmayý baþarmýþtý. Elinden geldiðince kafasýný eðerek aðaçlýk boyunca ilerledi. Þansý yaver gidiyordu çünkü bütün büyücüler kendi aralarýndaki toplantýlarý yaptýklarý Ak Ev’e gitmiþti bile. Sýkýþýk ve bodur aðaçlarýn arasýnda oflaya puflaya gitmeye çalýþan Flanemeth’i kimse görmeyecekti. Ejderha içini çekti, kendini zor durumlarda bulmaya ve komik duruma düþmeye alýþkýndý. Onu gören olursa en fazla bir tane daha eklenmiþ olacaktý.

Sonunda Ak Ev karþýsýndaydý. Büyücülerin toplandýklarý salonun penceresine doðru ilerledi. Baþýný yere yapýþtýrmýþ olarak, gövdesinin üzerinde sürünerek ilerledi. Salonun penceresi evin ön tarafýndaydý. Flanemeth’in þansý devam ediyordu çünkü yan duvarda pencere yoktu. Yan duvar tarafýnda mümkün olduðunca küçüldü ve pencereden gelen konuþmalarý dinlemeye baþladý.

- Ustalar, lütfen sakin olun, mutlaka bir yol bulacaðýz.
- Orth Usta, günlerdir ayný þeyler üzerinde dönüp duruyoruz. Bir adým bile ilerleyemedik.
- Aranth Usta, böyle konuþmayýn. En azýndan artýk ne olduðunu biliyoruz. Þimdi sýra durumu nasýl geri alacaðýmýzý bulmaya geldi.
- Bütün zamanlarý dolaþmak çok uzun sürebilir, o kadar vaktimiz var mý?
- Þimdi ne bildiðimizi gözden geçirelim. Öncelikle Ardin Usta kesinlikle doðal bir hastalýðýn pençesinde deðil. Güçlü bir kara büyü etkisi olduðunu biliyoruz.
- Evet Orth Usta’nýn dediði doðru. Ancak bizim zamanýmýzda yapýlan bir büyü olmadýðý için kaynaðýný bulmak çok zor olacak. Bütün zamanlarý tarayacak vaktimiz olmadýðýna göre, isabetli olmasýný ümit edeceðimiz bir kaç deneme yapacaðýz. En olasý zamanlarý düþünüp, onlara öncelik vereceðiz.
- Aranth Usta, benim aklýma sadece 21. yüzyýl geliyor. Biliyorsunuz Ardin Usta oradaki büyülere ve o dönemin kara büyü ustasýna müdahele etmiþti. Onlarýn intikam çabasý olmasý çok muhtemel.
- Sanýrým haklýsýn Orth Usta, oradan baþlamak en doðrusu olacak.
- Peki kimi göndereceðiz orayý araþtýrmaya? Nereden baþlamamýz gerektiðini biliyor muyuz? Duyduðuma göre çok karmaþýk zamanlarmýþ.

Herkes bir aðýzdan yorum yapmaya baþladýðý zaman, Flanemeth heyecan içinde düþünüyordu. Son 21. yüzyýl macerasýný, arkadaþýný hatýrladý. Tekrar onu görmeyi çok istiyordu. Üstelik eðer bu doðruysa Ardin Usta’nýn durumundan o sorumluydu. Ardin’in o zamana gelmesinin tek nedeni Flanemeth’ý kurtarmaktý.

- Boþuna tartýþmayýn Ustalar’ým. Ben gideceðim!

Bir an herkes sustu ve çok iyi tanýdýklarý bu sesin sahibine doðru döndüler. Kafasýnýn yarýsý ve tek gözü pencereden görünen Flanemeth, kararlý bir þekilde tekrarladý :

- Evet, ben gideceðim.

Diðer Ustalar þaþkýnlýk nidalarý gösterip itiraz etmeye hazýrlandýklarýnda, Blanc’Aranth düþünüyordu. Gerçekten bu ejderha 21. yüzyýla gitmiþ, ve sað salim dönmüþtü. Ama gene de nasýl olabilirdi? Bir ejderha, insanlar arasýnda?

- Flanemeth, biliyorum ki daha önce bunu baþardýn. Ama bu büyük bir þanstý. Üstelik o zaman minyatür bir ebattaydýn. Bu halinle insanlarýn arasýna nasýl karýþabilirsin.

- Yapmayýn Aranth Usta. Siz de o büyücünün bana yaptýðýný yapabilirsiniz. Yani beni küçültüp gönderebilirsiniz. Üstelik o büyücülerin nerede olduklarýný biliyorum. Oraya gittim! Ve tabi ki bana yardým edebilecek birini de tanýyorum. Sizden biri oraya giderse sýfýrdan baþlamasý gerekecek.

Bu fikir Blanc’Aranth’ý rahatsýz edecek kadar mantýklý gelmeye baþlamýþtý kulaða.

- Bize müsaade bunu biraz düþünüp tartýþalým.
- Peki Aranth Usta.
- Flanemeth?
- Evet?
- Þimdi lütfen bizi yalnýz býrakabilir misin?

---------------------

Bahara yakýþan güzellikte bir geceydi. Þehrin ýþýklarý denizin üzerinde sürrealist bir resim gibi daðýlýyor, kimbilir dünyanýn öbür ucunda hangi kelebeðin kanatlarýndan gelen serin rüzgar bu manzarayla yaramaz çocuklar gibi oynuyordu. Genç kýz oldukça üþümeye baþlamýþtý, ama bir türlü kalkýp gidemiyordu. Ýçinde uzun zamandýr atamadýðý garip bir duygu vardý, bir þeyi unutmuþ olma hissi, çok önemli ve deðerli bir þeyi. Bu yüzden devamlý bir heyecan içerisindeydi. Þimdi ise bu güzel manzara karþýsýnda biraz sakinleþmiþ, beyninin derinliklerini usulca, o her ne ise korkutup kaçýrmadan araþtýrmaya çalýþýyordu. Hiçbir açýklamasý yoktu biliyordu, ama emindi iþte : hatýrlamasý gereken bir þey vardý!

- Acaba bir þey mi yapmayý unuttum? diye kendi kendine söylendi. Ona bu duyguyu veren ödenmemiþ bir fatura, gecikmiþ bir havale gibi þeyler olamazdý.

Soðuk iyice içine iþleyince kalktý. Eve gidip güzel bir çay demlemeye karar verdi.

---------------------

Flanemeth uzun zaman önce baþýna gelen o talihsiz olayý çok iyi hatýrlýyordu. Kendi zamanýndan koparýlýp o hiç ait olmadýðý zaman geçiþi sýrasýnda hissettiði soðukluðu, yalnýzlýðý, korkuyu… Gerçi bu zamana ait olup olmadýðý konusunda da þüpheleri vardý. Bir kere yaþayan son ejderhaydý, bu yüzden yalnýzlýða mahkumdu. Belki de bu yüzden bir insan-kadýna aþýk olmuþ, ve o ise Flanemeth’i öldürmeye çalýþmýþtý. Flanemeth bunu pek düþünmemeye çalýþýrdý, ama onunla beraber bu soylu ve üstün ýrk yeryüzünden silinecekti. Gerçek bu kadar basit ve bu kadar acýydý iþte.

Tek yapabildiði Blanca kabilesi sýnýrlarý dahilinde genç büyücü adaylarýna sataþmak, þakalar yapmak, kuþlarla ve kelebeklerle uçmak ve herkesle çene yarýþtýrmaktý. Ta ki maðarasýna dönünceye kadar. Kabilede kimse Flanemeth’in ne kadar yalnýz ve hüzün içerisinde olduðunun farkýnda deðildi. Herkes Flanemeth’i bir neþe kaynaðý olarak görüyordu.

Flanemeth adýný bile bilmediði arkadaþýný düþündü. Bambaþka bir zamanda, bambaþka bir varlýk. Ama onun yanýnda olduðu kadar kendini rahat hissetmemiþti hiçbir yerde, kendi zamanýnda bile. Uzun zamandan beri ilk defa bir amacý vardý artýk…..

------------------------

Flanemeth gözlerini açtýðýnda çok tanýdýk bir yerde buldu kendini. Gözüne o zaman da çok çirkin görünen yapýlar arasýnda yüksekçe bir tanesinin terasýndaydý. Terasa açýlan kapý geçen seferki gibi aralýk, arasýndan perde uçuþuyordu. Sabah saatleriydi, hava açýk, kuþlar onun dünyasýndakilerden farklý olsalar da ayný neþeyle uçuyorlardý. Flanemeth usulca kapýnýn aralýðýndan içeri girdi. Blanc’Ardin’in geçen sefer onu kurtarýrken, arkadaþýna olanlarý unutturacak bir büyü yaptýðýný biliyordu. Ama diðer taraftan arkadaþýnýn onu görür görmez hatýrlayacaðýna emindi, nasýl olduðunu bilmiyordu ama çok güçlü bir duyguydu bu.

Mutfak tarafýndan bir takým sesler geldiðini duydu. Uçmamayý tercih ederek, mutfak kapýsýnýn kýyýsýna kadar ilerledi, kafasýný ileri doðru uzattý ve gördüðü manzara çok çok hoþuna gitti...

(devam edecek)