Eski şairlerin ayak izlerini sürüyorum..
Herkesin bildiği hikaye,
Geçmiş zamanda belki aynı isimle.
Ne ilginçtir ki herkes kendi hikayesini özel zanneder.
En kutsadığın duygun aslında öncekilerden kötü bir kopyadan başka bir şey değildir

Ayak izlerinden gördüğüm bu,
Aynı nefes alınmasa da
Benzer gözlerde bırakmışız ruhumuzu

Aynı tren olmasa da ,
bilmişiz inmeyi aynı zamanda
Anladım ki sonu olmayan bu yolda,
Kahraman sanmamalı kendini.
Bak ki etrafına,
Bir ağacın dalları gibi sarmalamış hayatını
Binlerce şairin kelimeleri.
Aynı çiçek,ıhlamurlar, erguvanlar aynı
Üzeri sözlerle yüklenmiş bank köşede duruyor

O halde ne ilk ne de son geçişi bu seremoninin
Küçük bir ateşten başka hiçbir şeysin
Alevlerin içinde…..







****Boris Vian demiş ki;
Binmesini bildiğin gibi
Ne zaman ineceğine de karar vermelisin trenden ****