Vakit gece yarýsý. Vurdu yine yüreðin dem saati. Sustu dünya, hayat durdu. Bak iþte týngýrdýyor yalnýzlýðýn gam teli. Þimdi kim bilir hangi sevilenler var hayallerde. Kim bilir hangi sevdalarý deþiyor kör karanlýk. Kim bilir hangi yaralarý....

Karanlýða sevdalanýyor aslýnda insan bu yalnýzlýk saatlerinde. Ay ýþýðý da süzülmese pencerelerden. Perdeler gözlerde þimdi, pencereler çýplak. Ahh karanlýk, vefa abidesi, unutulmuþ yürek sevdasý karanlýk. Dem saatlerinin iþveli cariyesi. Dol hadi (bu) gözlere. Dol ki gidenlerden kalan boþluklara yerleþmesin sahte ýþýklar...

Umut vardýr ya hani o varlýðýyla yaþatan. Kim bilir hangi zihinlere taht kurmuþ, kim bilir kimlere hayat veriyordur þu an. Uðramýyor buralara ya, kýrgýn da deðil (bu) yürek. Bir de acýmasa....