Kiþilik kaybýna uðrayan kadýnlar…çok güzel ve çoðu ünlü olduklarý, dýþarýdan bakýldýðýnda hepimizi imrendirecek kadar keyfili bir yaþam sürdürdükleri halde yine de erkeklerinin gölgesinde kalanlar…Derinliðine bakýlýp incelendiðinde , nedenleri araþtýrýldýðýnda karþýmýza çýkan örneklerin çeþitliliði ve sayýsý karþýsýnda þaþýrmamak elde deðil.

Hemen hepsinin yetenekleri ve yapabileceklerinin sýnýrý alabildiðince geniþ ve açýkken bunu ön plana çýkarmýyorlar, çýkaramýyorlar. Belki bilerek belki bilmeden hep erkeklerinin gölgesinde kalýyorlar.

Nedeni sevgiye olan tutkularý, yapýlarý gereði ön plana çýkan sorumluluklarý, annelik vasýflarý, beraber olduklarý kiþinin gizliden gizliye sürdürdüðü baský, toplumun beklentileri ya da buna benzer pek çok þey olabilir elbette. Ama etken her ne olursa olsun kadýnlarýn kiþiliklerini her daim koruyabilmeleri, yapacaklarý her iþte sýnýrý alabildiðince zorlamalarý, yeteneklerinin farkýna varýp kendilerini geliþtirmeleri ve hepsinden önemlisi yaþamlarý boyunca kendilerine ait zaman dilimleri yaratmalarý gerekli diye düþünüyorum ben.

Her kiþi kendinden sorumludur; elbette bir hayatý paylaþmaya baþladýðýmýzda ve aile kurup çoluk çocuða karýþtýðýmýzda sorumluluklarýmýz o ölçüde artacaktýr ama, yine de bu baþkalarýnýn tüm sorumluluðunu üstlenmemiz anlamýna gelmemelidir.

Eþimiz olsun, çocuklarýmýz olsun hayatý paylaþtýðýmýz herkes kendi baþýna bir bireydir ve herkesin bu ortak paylaþýmda kendi özgürlüklerini yaþayabilecekleri, nefes alabilecekleri kendilerine ait alanlarý ve kýsa zaman dilimleri mutlaka olmalýdýr. Hem paylaþýmýn sýcaklýðýný her daim korumak adýna, hem de kiþilerin kendilerini rahatça ifade edebilmeleri adýna bu özgürlük önemlidir. Elbette sýnýrlarý belli, elbette sevdiklerimizi incitmeyecek ve onlarýn özgürlük alanlarýný kýsýtlamayacak þekilde olmak kaydýyla.

Zaman zaman karþýmýza çýkan hayat öyküleri vardýr; eþini kaybedince yada evliliðini sonlandýrmak zorunda kalýp çocuklarý ile birlikte ya da yalnýz bir baþýna zor bir dönemeci baþarý ile dönmüþ kadýnlardýr bunlar. Pek çoðu o ana kadar kendi özelliklerinin dahi farkýnda deðilken ya da bir þekilde üstü örtülüp derinlere saklanmýþken, aniden ne olmuþtur da herþey tüm çýplaklýðý ile gözler önüne serilip ardarda gelen baþarý öyküleri hayatlarýný kaplamaya baþlamýþtýr? Daha önceden yeknesak, tekdüze olan olan yaþamlarý o zorlu mücadelelerle daha bir renklenmiþtir? Evet belki ilk adýmlarýnda bocalamýþ, ilk zamanlarýnda ne yapacaklarýný bilememenin verdiði korkuyla çok sýkýntýlý günler geçirmiþlerdir ama, sonunda herkesin takdir ettiði güzel iþlere imzalarýný atmýþ, hayatlarýna çeki düzen vermiþlerdir. Gözleri, bakýþlarý, hayata karþý duruþlarý kýsacasý her þeyleri ile adeta bambaþka bir kimliðe bürünmüþ, aslýnda kaybettikleri kiþiliklerini azimle, ýsrarla yeniden kazanmýþlardýr. Belli belirsiz var olan baskýdan kurtulmuþ, görünmez zincirlerini kýrmýþlardýr. Bir baþka deyiþle kayýp kimliklerine geri dönmüþlerdir.

Bir hayatý paylaþmak, sevgi ve saygýyý yitirmeden huzuru yakalamak için bireylerin bir takým þeylerden fedakarlýk etmesinin gerekli olduðunu düþünüyorum ben. Ancak beraberliklerde iki baskýn karakterin karþý karþýya gelmesi pek mümkün olmadýðýndan bir taraf hep fedakarlýk yapmak zorunda kalýyor. Ve böyle bir durumda ilk fedakarlýk nedense hep biz kadýnlardan bekleniyor. Eðer her iki tarafta baskýn karakterlerini muhafaza edip, fedakarlýk etmeyi düþünmüyorlarsa o zamanda maalesef o pembe büyü kayboluyor ve evlilikler, beraberlikler pek uzun soluklu, pek keyifli olamýyor.

Kadýnýn egemen olduðu, baskýn karakterini ön plana çýkardýðý durumlarda eðer erkek geri planla kalmayý kabullenirse ilk baþlarda pek bir sorun yokmuþ gibi görünüyor; ancak ileriki yýllarda erkek bunaldýðýnýn farkýna varýp evliliðini sonlandýrma isteði duyabiliyor. Bir kalemde eþini, evini, çocuklarýný terk edip özgürlüðe, yalnýzlýða ve yeni heyecanlara yelken açabiliyor.

Tam tersine kadýnlar ayný role soyunduklarýnda geçen yýllar içinde tam bir kabullenme portresi çiziyorlar; bunalsalar dahi yalnýz baþlarýna bir þey yapamayacaklarý hissi aðýr bastýðý için hayatlarýnda en küçük bir deðiþiklik dahi yapamýyorlar.

Biz kadýnlar evlendikten özellikle anne olduktan sonra neredeyse tüm hayatýmýzý ailemize adýyoruz. Bunu elbette zevkle, istekle, heyecanla ve mutlulukla yapýyoruz ama ayný zamanda kendimize ait alanlarý fark etmeden daraltýyoruz. Farkýna vardýðýmýzda ise yýllar yüzümüzde yaþanmýþlýðýn en naif izlerini çoktan býrakmýþ oluyor. Üstelik çocuklarýmýz büyüyor, bizlerden yavaþ yavaþ koparak kendi özgürlüklerinin peþinde yepyeni hayatlara yelken açmak istiyor. Ýþte bu noktada bizler için çalan tehlike sinyallerinin sesi uzaktan duyulmaya baþlýyor. Tüm yaþantýmýzý kaplayan ve bir türlü bitmek bilmeyen iþler artýk bize yavan geliyor, eski tadýný vermiyor. Yalnýzlýk duygusu kapýmýzý çalýp çalýp kaçarak varlýðýný hissettiriyor. Taa ki çocuklarýmýz bir kuþ misali yuvadan uçup evde bir baþýmýza kalýncaya deðin bu süreç böyle devam ediyor. Üstelik eþimizi de erken yaþta kaybetmiþ yada ayrýlmýþsak, bir hayat arkadaþýmýz da yoksa o an için yanýmýzda…öylece kalakalýyoruz hayatýn ortasýnda…yalnýz…yapayalnýz…Dostlarýmýz bile bu yalnýzlýða derman olamýyor çoðu kere.

Oysaki çocuklarýmýzý yetiþtirirken bir yandan da hedeflerimiz olsaydý, o heyecan hiç bitmeyecekti, yenilikler hep yaný baþýmýzda olacak yalnýz kaldýðýmýzý anlamaya dahi zaman bulamayacaktýk. Ama þimdi öyle farklý ki…Yalnýzýz iþte heyecansýz, isteksiz günleri haftalara, haftalarý aylara ve yýllara ekleyip gidiyoruz monoton bir yaþam içinde ve nereye gittiðimizi bilemeden. Amaçsýz ve ruhsuz…

Ýþte tam bu noktada bu hisler içinde bocalayan kadýnlara benim sözüm. Hayatta bir takým kararlar almak için yaþýn asla geç olmadýðýnýn ve hayatýn her döneminin ayrý keyfi olduðunun farkýna varýlmasý ve o yolda çaba gösterilmesi hususunda. Varsýn acýmasýz geçen yýllar yüzünüzde, bedeninizde yaþanmýþlýðýn izlerini býraksýn; varsýn içinde bulunduðunuz toplum tarafýndan yaþýnýz pek çok þeye uygun görülmesin (ki ben bu tarz ön yargýlara kesinlikle karþýyým) bunlarýn hiç biri önemli deðil; önemli olan sizin ruhunuz, sizin iç sesiniz, sizin istekleriniz ve hissettiðiniz yaþýnýz.

Çünkü hayatýn her evresi, her yaþý o kadar güzel ki…üstelik sorumluluklarýnýzý bir bir yerine getirmiþ olmanýn huzuru ve itici gücüyle hayatýnýza yeni güzellikler katabilir, yaþam sevincinizi ve umudunuzu her dem taze tutabilirsiniz.

Siz etrafýnýzdakilerin beklediði gibi deðil öncelikle kendi istediðiniz gibi yaþamalýsýnýz. Ayrýca kendinizden ve sevdiklerinizden baþka kimseye hesap vermek, açýklama yapmak zorunda da deðilsiniz. Kim ne dersin, kendinizi iyi hissettirecek her þeyi yapabilir; cývýl cývýl renklerde giyinebilir, istediðiniz ortamlara girip ikinci baharýnýzý yeniden yaþayabilirsiniz.

Hayat tamamen sizin, tadýna varmak ya da varmadan elinizden kaçýrmak tamamen size kalmýþ. Ama unutmayalým ki hayata sadece bir defa geliyor insan, tekrarý yok. Beðenmedim sil baþtan deme þansýmýzda…O halde yapýlmasý gereken elden geldiðince þartlarý zorlamak ve hayat çizgisini kendi istediðimiz þekle yaklaþtýrmak… Mutluluk hepimizin hakký, istediklerimizi yapabilmekte.

Yeter ki pes etmeyelim, yeter ki kendimizi salýverdiðimiz o durgun nehirden çýkarýp çoþkun akan çaðlayanlardan geçirip uçsuz bucaksýz denize býrakalým. “Her þey zamanýnda olmalýydý, benden geçti artýk “ diye düþünenler! Sözüm sizlere…Hiçbir þey için geç deðil inanýn bana. Ýçinizden gelen her ne varsa, bu zaman kadar yapamadýðýnýz her þey sizin tek bir kararýnýza baðlý. O kararý verdikten sonra sizi tutabilene aþk olsun. Koþun, yaþamýn kýyýsýndan köþesinden neresinden tuttuysanýz o minicik ucunu hiç býrakmadan kararlýlýkla koþun ne olur…

Satýrlarýma þiirlerini severek okuduðum ve dizelerindeki mucizevi anlamlarý çözmekten büyük keyif aldýðým þair Esat Selýþýk’ýn “Bir Düþ Gördüm Düþümde” adlý þiirinden küçük bir alýntý yaparak son vermek istiyorum.

"" Yolumun baþýnda Orpheus
Dudaðýnda Syrinks’i üflüyordu.
Kanatlanmýþ notalar mýrýldanýyordu...
Esatir þarkýsýný
Ve düþlerimin sýrrýný.

“Cennet yüreðindedir insanýn
yaþamýn karmaþasýndan kurtulmak için
kurtar gözlerinin tutsaklýðýndan bakýþlarýný
sonra seyret Kainatý
Kainatýn üzerine çýkarak.
Ve yürü sonsuzluðun içinde kendi içine
Orada,
Kendi sonsuzluðunda Tanrýyý bulacaksýn !..”

Cemre düþtü düþlerime dün gece
Bahar geldi sandým
Kör kuyularda býrakýp kör karanlýklarý
Yaþam denen bir düþe uyandým!.. ""

Haydi týpký þairin dediði gibi sizlerde kör kuyularda býrakýn tüm karanlýklarýnýzý ve yaþam denen düþe uyanýn bir an önce, uyanýn ve kayýp kimliklerinizi bir an önce bulun!

Özgürlüðün ve an’larýn farkýna varacaðýnýz en güzel günleri en geç yaþýnýzda yakalamanýz dileðimle…

Sevgiyle kalýn.