Sardın, kuşattın yeksan ettin,
Yağmur oldun, rahmet ektin,
Kaynadın pınar oldun, damladın,
Hasretine kavuştun, topraklaştın.

Sessizlikle nüfus ettin, ısıttın,
Sabahlattın, gafletten kaldırdın,
Toprakta kayboldun, başak verdin,
Sen, sessizlikte zikrine devam ettin.

Hal, ahval tarumar, haşyetle meyal
Sen de yok olmayı bilmek, ne hal
Mevcudat, beşerin perişanlığına şaşar,
Zaman durmaz, kendi eksenin de akar.

Ey Hak ve Hakikatin sahibi Cemal,
Hamdık, ahmaktık eremedik kemal,
Nefsi, vicdanı, hazzı, zevki muhal,
Aşka, sevdaya hasret kaldık bu hal.

Can, cananı arar, onun için yanar,
Canan, arzı mekân da aşkını arar,
Kor görünmez, duman tütmez yanar,
Aşk, yok olmaktır, manayı bulmaktır.

Ey yarenler, sevenler, bekleyenler,
Hamdı, sabrı, metaneti, hizmeti,
Terk edenler, bilmeyenler aşkı,
Tene mahkûm edenler, neyi beklerler.

Onun aşkı, kuşatır, yeşertir, yaşatır.
Ahengin ritmin de, kimliğini işletir,
Gördüğün her zerre, kendine yöneltir,
Bir kölesin bilirsin, secdeye serilirsin.

Durmaz damlalar, akar gözden yaşlar,
Tende tahrip yapmazlar, aşkla akarlar,
Ten toprak, gözyaşı su olur ahdi hatırlar,
Bela sözün de harman olur, anlamlaşırlar.

Ey yârim, Halikım, Malikim, sahibim,
Biliyorsun sen, gafildik, biçareydik,
Ceddim âdem bile yanılırken sen,
Rahmetini hiç esirgemedin, lütfettin.