Canım, çok sevinirim tabi :)
O herkesin olduğu kutlama da Serkan’a Özel değil tam “dönüş günü” şerefine olur işte!
Bakalım, bekleyelim, görüşelim.

Daha önemlisi, sana kocaman, derinden bir geçmiş olsun dilerin E’cim. Çok üzülmüşsündür “baban” söz konusu olunca, tahmin edebiliyorum, sonuçta her ne kadar en agresif tartışmalarını, en büyük ispatlarını ona karşı vermiş olsan da, senin “bir”in o…
Herkes bir şekilde yanında olmuş ve sendekini de paylaşmıştır; ama uzun süren uykusuzluklara, geri donesi olan kabuslara, daha da kapan hissine hiç gerek yok (!)
Bunu eski servis-dost paketi’nde buldum, dilediğin an gerçekleşen bir paket, bence kabul et J ciddiyim bu arada. Hiç belli olmaz, mesafeler, yaşanmamışlıklara darbe değildir, hem iyi tarafı, “daha iyi dinlersin”, daha iyi bir dinleyicisindir o mesafedekine, çünkü o noktada “yanlış anlaşılmamak” 1 adım daha öndedir “konuşulandan”...

Hani bir de şu “evlenen mi var” masalına bakınca…
Senin bir sürü dostun var E, yani o zaman bile çok seven erkek arkadaşların vardı, hala da vardır bilirim, ama “aradığın şey” de mesele…

Eğer sen “dünyayı kurtaran adam” istiyorsan, yani hem çevreyi temiz tutan, hem matematiği senden daha iyi olan, hem kültür atlası, hem yürüyüş yapmayı seven, hem TV’yi (cnbc-e, nat.geo.wild, dizimax vs. dışında) o kadar sevmeyen, arada da olsa İtalyan yemekleri yapma hevesi olan, o seni sekse kışkırtan ukalalılığını da sadece doğru yerde kullanmasını bilen, ayrıca lösemili çocuklara yılda 2kere ufak da olsa yardımda bulunan, hem tiyatro cepte olsa bile operaya, senfonilere gitmek için sürpriz biletleri kitabının arasına koyan, o elbiselerin salopetlerin içinde sana bir daha aşık olan, kuantum fiziğine inanan, rahatlamak için piyano çalan, ya da çocuklar ile çit boyayan, davalarının tiyatral çalışmasını destekleyen ve izlerken (eğer istersen) tahrik olabilen :), sırf fotoğraf çekmek için seni Çengelköy’e, Polonezköy’e götüren, hem kokusuna bahar’ın kendisini aşık eden, hem de sana minik milan silgilerinden alan, hem sinirlendiğinde sana çocuk kitapları okuyan ya da okuman için baş ucuna koyan; hem ocağı, silmeyi araba yıkamaya benzetip senden daha iyi bırakan, hem üzüldüğünde ağlayan, hem teorik tartışmalarda saygı duyacağın, hem balık ekmek seven, hem kaldırımda oturup (üstünüz başınız çilekli tartolet iken) gelecekten bahseden, hem Papermoon’da garsona siparişinizi menu dilinde iletirken, hem spor yapan, hem kendine göre kitap okuyan, hem balkonda kahkahasını babanınkiyle beraber duyduğun, hem sütü seven, hem semizotunu ıspanaktan çok seven hatta zeytinyağlı iç baklaya bayılan, hem günde 3 kere diş fırçalayan, hem parkı salıncağı seven, hem mangal keyfinde herkesi de mi met eden, hem “doğru”yu size olan saygısından tercih eden, hem müzik anlayışıyla evrensel bir adama dönüşen, hem yumurtayı kayısı seven yanında bal ve peynir isteyen, hem de senden önce tüm bunları benzer şekilde hisseden BİR’ ini… Düşünüyorsan bu BİR’ i…

Sonuçta bu, dünyadan dünyanı kurtaran adam, köşedeki gölgede ne yapsın? Sen onu hiç bilmediğin anda alacaksın hayatına… “Hiç umuda bu kadar ters bakmamıştım” diye dile getirebildiğin anda ve de… Belki sesli halüsinasyonlarının “just finished” sabahında :)
Hiç belli olmaz arkadaşım, evliliğe “kara delik” olarak bakan ben ki, nerelerde göz kırpmadan “evet” dedi…

Sonra bol bol konuşuruz.
Hem hep denize ait kalacaksın sen hiç merak etme…