İzEdebiyat - Muna Genç

Tası tarağı; Tasarım...
Bir Arka Bahçe yolu gitti.
Daha, arkaik yaşamı sırtlanacak...

Adem-adımların tasarısı...
Kendi yolunu alıp "koşul"a aldırmadan değerlenebilen tek biçim;
dönüşümler nedeniyle tek ilişkin ve de. Tasarım; ortaya atılmadığında bile, yine
üstünde yürünebilen tek doğru. Yaşam boyu sınırlı olabilmesi ise, bir üstünlük olurdu...
Hep bir "önce" içerisinde...
O kültürel deyişle; teke tek. Adılları da yabana atmamak gerek.

Adaletini, ricasına göre uzatmıyor hayat.
Önce "guide"larınızı koyun ki; yerküre değişiminizi algılasın... Kuyruğu 5cm. daha uzun olsa, yakalayacaktım! Hadi yaa? Doğru adımlar, yalnızca öyle olması gerekenlerlerdir.
O bir marka. O ise bir şehir...

Ama hedef oldukları anlayış; kimi yerde kuru, bihassa yazgı gibi,
kimi yerde ise donanmış, tıpkı bir gladyatör gibi... Kimi onlar, kimi de biz...
Kendi içerisindeki estetik, üretimi ve iyeliği bir olan ile, huzur arayışında... Zira her gün
aynı yol ağzında karşılaşacak; sınırlarını ise, bilinçdışı bir benimsetmeyle aşacaktır.
Onlar, fazla değil; inildikleri gibi çıkılır, ancak benimsenilerek işlev görebilir.
Oysa bir marka... Oysa bir şehir...
Çok açık.
Bir anlam ile yetinemiyoruz.

Ve siz...

İşten ya da hâneden başınızı kaldırıp
piyangoların vurduğu sokaktan biletinizi alıp ılıman iklime, Heidi'ye, huzuru paylaşabileceğiniz yere inanıyorsunuz. O ise; endişelerin, Peyami Safa'nın, arzuların, T. Williams'ın, annelerin, zarafetin, Klee'nin, eşiklerin, Goethe'nin, kelimelerin, dengenin, Jung'un, amiplerin, galericinin, Alice'in, matematikçinin, kuzey yönünün, sonbaharın, parkta Tanrı'yla çikolata yiyenin, Malevitch'in, kontrolün, doğanın, Popper'ın, ruh karekökü'nün, iplerin, ikişer ikişerin, kırmızının, işlevselliğin, Macbeth'in, taşın, Godot'nun, inançların, suyun, nymphaların, mermerin güvencesi. Ta kendisi!
Yansıtana, içerene dek çalışıyor; yazarçizerine sağlık!
Bugün, en sağ kalanın ve alkolsüz de bir kentin romantik, gerekse ekonomik,
düzleminden çıkıp zamansal aşamalaşma içinde yer alanın tek basamağı... Tek ufku.

Basamağın size dönük "çıplak çocuğu"...
İşte bu sanat.

-i istemiş, -den söz etmiş, belki de -e rastlamış olarak;
"Ben buradan gideceğim" dedikten sonra işe başlayan usta...
Ona göre gerçekleşen siz. Ve iç içe taşeronladıklarınız... Özgür ve bilinçli olmak için,
adımları tutarlaştırmak ve hiç batmamak için; giz değil o 35'ler işte!
Otuşbeş bin - yıl olarak zevk ölçen, köşede bir kitapçı, kuralların tümü...
En acımasızı da, zoru da; zanaat. Seçmeler yaparak araları doldurduğunuz yaşamınız ile
size dönüyor. Tıpkı bu uyum gibi, hiçbir toplumsal belirlenim olmadığına ilişkin;
yanılsamayı da elverişli duruma getirecek kadar kusursuzdur o.

Her ne kadar bir üreticinin ya da üreten ellerin, dış nitelikli anlamı yerinde olsa da;
başındaki değişim kuldandır ve binaen etkisi de pazarına göre açığa çıkacaktır.
Tutuculuğunu ise kolaylaştıran dostlarıdır;
pek tabii özdeksel sanatla karşıtlaştırarak...
Oysa özel bir alan içinde, sadece özel çıkarlar yoktur, olmamalıdır da...
Bu, matematî bilimlerinde olduğu gibi, sadece bulunmayı bekleyen "bir öteki"dir.

Ufuklarda bu denklem; göğe gerilen bayrak misali...
Ötekinin kâr getirmesi ve izleyicisinin ideal-natüralist olması dileği ile...

Muna Genç T.
Ekim 2007