Ömrüm geçse de, nihayetinle
Sen bir gün olsun bilmesen de
Gün doğmasa, gül kokmasa da
Gamı hazanın meşkini anıyorum

Geçen yıllar, her an ve zamanlar
Aşka hasret kalan çaresiz insanlar
Kuşlar, yapraklar, dalgalar, yıldızlar
Aşkı yaşarlar, onun ritmine dalarlar

Ey dilberi Gülizar ne olur ki bir gün
Aldığın bir nefesin zerresin de olsam
Seni koklasam, teninden dem alsam
Yüreğine yaslansam, sana da kansam

Şadırvanın altında çeşmenin başında
Mazi sayfasının andığım satırların da
Damlayan mecalsiz suda taş duvarda
Sen varsın halsiz yüreğimin damarlarında