Ah yüreğimin derenliğinde gelen
Feryadımın nidasını bir bilseydin
Tiz yetersizdi, yüreğim parelendi
Sen hala sessizdin orada kaldın

Karanlığın derinliğinde güfteydin
Görmeyen gözlerimde bestesiydin
Udumun perdesi, eşsiz nağmesiydin
Sen güzeller güzeli bir hengâmeydin

Mızrabımla sazın tellerinde okşarken
Notaya bakarken nağmeyi koklarken
Ahengi ararken, meşki âlem yaparken
Refakatimde sen vardın, aranmayandın

Dil şad olacak diye kaç yıl avuttu felek
Saçıma karlar yaymış boşuna yaz beklemem
Ne bülbül dile geldi ne de açtı bir çiçek
Söylerken şairin şarkısını seni andım elbet