Yalnýzlýk yalýn atlý süvari ve sen
gece düþleri kurdururken aðlatýrsýn adamý
sussan olmaz konuþsan olmaz
sorma der geçersin çok çok
biraz buruk mazlum bir hikayenin
en umursanmaz parçasýdýr mutluluk

gözlerin kaç deprem sonrasý yýkýntý
dayanaksýz barakalardan yemek daðýtan
muhtaçlarý sevindirdi bu gece
üstüme devriliverdi dünya altý okka oynarken
bütün kaidelerini unuttum bu oyunun
hava lazým bana su lazým þimdi aþk lazým

kýsýk gözlerinle ötelerden haber bekler gibi
anneli mektuplar okuyan dilin
en büyülü denizlerin diplerinden çýka gelmiþ
misafirleri gülücüklerle aðýrlarken
en çok saçlarýmýn dalgasýna takýlýp kaldýn
yanaðýnda ki yaþa kurban olaydým ya senin

biliyor musun bütün kapýlarý açacak
infilak süvarileri nergisler bulacaðým sana
ellerimle ellerine vereceðim zamanýn anahtarýný
bu gün Perþembe can evimde zavallý bir çocuk
geceden muhacir uyku kaçkýný gözleriyle
yine ve yeniden þiirle hayata merhaba diyor