Açma sineyi yara mı ey sevgili revan
Bulunmasa da sende bir derdi perişan
Yüreğinde hicran, dilin de ikbali irfan
Sen kendinle oyalan olmayasın figan

Bir laf sayı cihan etmenizi dilerken
Kalbim perişan, dilim ayanı meyalken
Sizden zuhur edecek gülizarı bahçeden
Bir gül dilemek, onun merakına solmak

Biliyorum kozlar senin, bir eyvallahın yok
Diyarı uzaklar da bulunan perişanın hali yok
Sende bilinmeyen birçok, biçarede hiç yok
Kaldı yapayalnız, bir gülün dikeni dahi yok

Ne yaparsın ey yar biliyorum sende vicdan var
Koyma beni perişan, diyarda sensiz yalnızlaşan
Gözyaşlarını akıtan, umutsuzluğa umutla bakan
Her anında seni anan, senin melaline oyalanan