Açtı yüreğimde bir sevda son deminde
Yeşertti kuruyan filizleri anlamalaştırdı
Her mısrasıyla suyunu verdi havalandırdı
Kendine kattı mananın hazzını da yaşattı

Bir şefkat elçisiydi, gönlün temsilcisiydi
Halin aynası, melalin sayfası netliğindeydi
Bir duruşun yılmaz müdavimi pak neferiydi
Yalnızlığın kalesi, gecelerin hece perisiydi

Var yüreğinde sevda ama nihayeti korkutur
Geleceğin sorgulanması her an onu yıldırır
Ölüm hak, berzah hak, mizan hak tam inanır
Geçici heveslerden uzaklaşır, edebe saklanır

Gönlümü fethedecek argüman vermemeliydin
Kendine çekmemeliydin, yüreğime girmemeliydin
Nihayetinde sende bir insandın farkını gizlemeliydin
Dikkatimi çekmemeliydin, görmeden sevilmemeliydin

En az sende sorumlusun benim olduğum kadar
Hiçbir itirafta bulunmasan da, sürekli kaçsan da
Benden soğusan da, bir kelam da bulunmasan da
Hakikat bu güneş aydınlatmasa da, aşk yalanlansa da