Yaşadığım hayatı sevda adına demleyerek
Doyasıya içmek geliyordu ta derinliğimden
Kurduğum düşlerin, çocukça meşgalelerimin
Tebessümünü anlatıyordu, ilk serüvenlerim

Hoyratlığın dur durak bilmez serencamında
Hevesleri dolduruyordum yüreğime acemice
Bilmediğim kutlu yarınların hülya düşleriyle
Kendimden geçercesine, hayatı delercesine

Yalnızlığımın en kadim dostu olan hülyalarım
Hayatın en değerli letafetlerini sunuyordu anın
Esrarlı heyecanların, gizemlerinde ki rüyaların
Versiyonlarını bir bir haykırıyordu yaşantıların

Ulaşamayacağım dileklerim elimin altındaydı
Melalimde onu kokalarken, ellerini tutarken
Kokusunu terennüm eder şefkatine serilirken
Mutluluğumun zirvesinde kalmayı arzulardım

Ağaçlarda şakıyan, heyecanı yaşayan o kuşlardı
Söylediğim şarkılara eşlik eder koro oluştururlardı
Yapraklar sanki meşkin ahengiyle elan coşarlardı
Arzı mekân, olmuştu cennet mekânın dokusuydu