Sen benliğimde yeşeren bir filizken
Kuraklığı yaşayan bu sinem hederdi
Gülü bilmeyen, şefkatten habersizdi
Seninle bereketlendi, bu bir hakikatti

Nasıl söylesem ki, sevda haznesinden
Aşkın çekim kuvvetinden habersizdim
Yaşadığını zanneden, ne garip sefildim
Mana ahenginden yoksun derbederdim

Sen birden dikkatimi çektin, cezbedendin
Mısraların da gizlenen ne güzel bir güldün
Erdemli olmayı seçendin süzülen kelebektin
Rengârenk bir neşeydin, sevinci yeşertendin

İşte ben ancak o zaman estetikle tanıştım
Nezaketi anladım, naifliği kokladım yaşadım
Hakikate seninle yaklaştım, irfanla tanıştım
Kimliğimden utandım, şimdi faniliği anladım

Oysa herkes gibi nihayet bende bir candım
Aşkı evlilik sanırdım, sevdalananlara acırdım
Ağlayanı kınardım, nağmeden hiç anlamazdım
Sanki şehrin kirlerinden beslenen bir kuraktım

Sen beni yeniledin, hazzın demine kandırdın
Ahengi keşfettim, meşke meylettim, sezdim
Seninleyken kendinden geçen bir fakir haldim
Senin tahayyülün karşısında eriyen bir candım