Sanki bir topaç misali
İpin sardığı anın verdiği zamanın
Koldan çıkan takatin, hırsın, nihayetinde
Fırlatılan bir topaç inlilerken kendi seyrinde
Amansız bir döngünün her katresinde çaresizdir
Ne taş ve nede toprak onun için fark eden değildir
Tutkusunun yolunda soluğu kesilinceye kadar döner
Bir meczubun bilinen mecnunun deli denen kuzunun gibi

Tutulmuştur bir kere elden ne gelir ki
Her bir cazibe aynı adresin yolunu gösterir
Her alınan bir nefes onun hayaliyle güzelleşir
En çirkin bile olsa, fiziksel özürlü bulunsa ne çıkar
Gönül bu hangi fermanı, ne gibi bir maslahatı dinler
Bir su misali sanki akan bir zaman gibi yâre doğru akar gider
O sevgiliyi korku sarsa ne olur kimin umurunda olur aşk budur
Anlamayan onu tatmayan, kalbinde yaşamayan elbet şaşı bakar

Bir tek isteğim ona hiçbir zaman
Kavuşamaz olsam da, gelin gideceği aracın
Kapısında bir koruma olarak bulunsam da gam değil
Yeter ki sevsin, sevdiğiyle sevinsin onun kollarına serilsin
Yalnızca bana kahretmesin, sevdiğim için sitem göndermesin
Sanki bir hikâyenin kem karakteri görsün sevdiğiyle hep öğünsün
Halimi anılarına dahi değer görmesin, paçavra gibi yırtıp atsın sevinsin
Kendi dünyasında güzellikler içinde, kalbinde yeşerttiğiyle sevinsin gülsün