herşeyi bir örtü altına saklayan sen
umursamaz uzatırken elini
geçmişimi yaşatıyorum şimdilerde ben
tamamen söküp atmak belki adı
bitiyor bitmesi gerekenler
adı değişmiyor bitişlerin
adı değişmiyor bitmelerin
seni anımsatan şeyleri
yırtıp atmıyorum,yakmıyorum
zaman o zaman değil diyorum
ama
içimde gezindiğin her yere mayınlar döşüyorum
her patlamada irkiliyor ruhum
günaydın demeni bekliyorum yine de
ya da huzurla kal
ağrısı takılıp kalıyor sözcüklerime
bir havasızlığa asıyorum anıları
boğulmasını bekliyorum
hep bekliyorum
gözlerin ve bakışların yapışıp kalmış ruhuma
kapatmak için uğraşıyorum senleri
hiç beklemediğim bir zamanda
acımadan vuruyorsun ömrüme
hatrı sayılır bir iz bırakamadım hayatında
oysa bende ki izlerin derinimde hala
eziyorum kendimi bir leşin ayaklarıyla
eksikliğime gidiyor ahlarım
elimdeki kilidi savuruyorum boşluğa
hayatın tüm anlamı sana çıkıyorken dün
şimdi kanıyor bende emanet gözlerin
gönlümün düşmanı
unuttur kendini