Bana arkadaşını söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim. -Cervantes |
|
||||||||||
|
Dag başında ayrılığı yaşayan Uçan kuştan bile bihaber olan, Mezarlarla yalnızlığı paylaşan, Boynu bükük, çaresizce ağlayan Garip Köyümü özledim ben şu an. Çocuktuk, güzel oyunlar oynardık. Bayramlarda sabah şeker toplardık. Hıdrellezde yumurtayı boyardık Sonra Kusfatma'da piknik yapardık Eski Köyümüzü özlemle andık. Havuzumuzda yüzmeyi öğrendim Dağlarında yeri geldi avlandım Yeri geldi mutluluktan ağladım Köpeğimiz Karabaş'la oynardım Virane köyümü unutamadım. Düğünlerde az mı halay çekmiştim Mağaralarını az mı gezmiştim, Pınarlarından az mı su içmiştim. Yollarından azmı seğirtip geçtim, Köyümü terk ederken çok, çok gençtim. Gündüzünde, ta köyün meydanında Kavga ederdik bazen çocuklarla Ardından, ay ışıgının şavkında Oynardık beraber Ay Gördüm Alla. Çaresiz köyümü özledim, anla. Bir dağın başında kurulmuş olan Ufacık tefecik bir köydü, olsun; Bir masal ülkesiydi bana sorsan. Yıkık dökük, köhne bir köydü olsun; Havası bir kez ciğerlerime dolsun. Gün olurdu çalışırdık tarlada Gün olurduı üzüm yerdik bağlarda Gün oldu kuzu otlattık çayırda Gün olur oynardık Cogaraman' da Köyümü özler oldum bu zamanda. Dün böyle dağınık yaşamıyorduk. Evden bozma okulunda okuduk. Bekiş ayelerde kilim dokuduk, Çoluk çocuk o zamanlar çoğuduk Köyümüzü rüyada görür olduk. Düven mi sürmedik yazın harmanda, At arabasıyla yolda, tarlada Az mı çalışmıştık sapta samanda Mutluyduk bizler o eski zamanda Mutsuz köyümü özledim bir anda. Hacı Kamil Ata ve Dalluv Ata, Üşgöz Dayı, Aşay'la Ape Ata… Daha kim yok ki bu hatıralarda. Yakup Ata'mın yeri hep bambaşka. Boş köyümü özledim Ankara'da. Az mı meyve çalmıştık zamanında Kendi bahçemizde doluyken meyve. Mavult Dayı' nın bahçeden çalıpta Hep yakalanmayız sanırdık amma… Ben yine köyümü özledim Ana. Ayrılmazdık amcaoğlu Murat'la Görmedim kardeş Selçuk' u hayatta Çok çile çekti can anam o yaşta Yiyecek bulamazdık karda kışta Çilekeş köyümü özledim canla. Çocukluğumu orada yaşadım, Orada güldüm, ilk orda ağladım Yüreğime düğümleri bağladım Hatıralarımı orda bıraktım Mahsun Köyümü özledim, ayrıldım. Annemi, babamı, kardeşlerimi, Gözüm yaşlıyken bıraktım kendimi O kimsesiz, garip dağ başlarında. Seyitahmetli' yi bıraktım orda, Ölümün, yalnızlığın kolarına… Seyitahmetli' yi özledim, anla. Kalbimde saklıdır köyüm aslında Anlıyor musunuz, gözüm arkada…
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2025 | © Hakan BENLİ, 2025
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |