Meftun olmuş bir kalbin
Dirliği olur mu şakıyacak
Dinginliğin içinde aşk mı
Kalacak sinede yaşanacak

Ruhumun inhisarı artık ne çare
Duymaz ki melalimi açayım yâre
Gönül pencerenden açılıyor perde
Çık ta gel artık bırakma beni derde

Her gün ellerinle beslediğin o güle
Sesiyle avare olduğun öten bülbüle
Senden sudur edecek bir düşüncene
Hasretim gecelerinde yazdığın şiirlere

Artık ne çıkar seni gözlerim görmese
Halinden sızlayan hicran hiç dinmese
Ellerin tenimin özlemiyle çileler çekse
Sen asla dert etme kederlerin benimle

Zahir bilirim ki bir ölçüdür kanaat için
Hüccet için şekliyet aranır bilmem niçin
Sen kendin için ihtiyaçlıysan eğer seçin
Hiç merak etmeyin olan haliniz tercihim

Hani hislerimi okşayan bir letafet var ya
Aşk sessizliğin dirliğinde sineye akar ya
Ruhum nefsime nizam etmeden ağlar ya
İşte bu kalbim her atışıyla sevdalısını arar

Sen uzaklardan nazar ederken o hasretin
Ruhun müsaviliğinde ki müşterek ahengin
Cezbeden sensin hisleri fark ettiren nefesin
Sen bir özlenensin hasret için düşünülensin