Bir taze sabah çınlar ince belliden.
Süzülür güzellik porselen demlikten.
Kent soyunur cümle çirkinliklerden.
Çayın buğusuyla selamlar günü kent.

Tazesi makbuldür demli çayın.
Konuğudur taze çay kulübenin villanın.
Değişmez alışkanlığıdır insanın.
Çaya özel zaman ayırır kent.

Çayı kıvamında demleyene usta denilir.
Ustadan çay usulü dairesince istenilir.
İnce bellide çayın hakkı verilir.
Çayın usaresine bürünür kent.

Çay sevenlerinin göz bebeğidir.
Demlikte dinlenen haz meleğidir.
Çay ustasının öz emeğidir.
Çayın tiryakilerini bağrına basar kent.

Çayın rengi kentin ahengiyle bütünleşir.
Elinde ince belli dost dostuyla dilleşir.
Zamana uygun çay mekânı seçilir.
O mekânla ünlenir koca kent.

Gül eller çayı çay gibi demlemeli.
Çayın usaresi bardağa süzülmeli.
Çay düşkünü bakışından sezilmeli.
Çayın tebessümüyle aydınlanır kent.
Anakara,29.03.2008 İbrahim KİLİK