Bakýn çevrenize selam vereceðiniz kaç kiþi vardýr.Bir gülümsemeyi size çok gören, hemen tokat gibi sözlerle sizi üzen onlarca insan vardýr.Bir merhabanýn karþýlýðýnda” Ne var!” diyen, aðýz birliði etmiþ salaklar cuntasý vardýr.Bu insanlarýn arasýnda yaþamak, bir kelebeðin karýnca yuvasýna düþmesine benzer.Hiç insancýl deðillerdir ve misafirperverlikleri ise hiç yoktur.Sadece yaptýklarý saldýrmaktýr.
Buna raðmen ayaklarýnda ne çizme vardýr ne de postal.Gayet kibardýrlar.Yürüyüþleri bir balerin gibidir.Oysa ayaklarý kaymasýn diye öyle gezerler.Baþkalarýna þirin görünürler.
Bir sözün karþýlýðýnda size cevap bile vermezler.Çünkü kendileri at baþlýdýr.Hayat telaþý içinde koþturup dururlar.Çevresindekilerin acý çektiklerini hiç görmezler.At gözlüðü takmýþlardýr.Dikine giderler.Sonra saðýndaki solundaki insanlara seni seviyorum derler.
Asla kimseyi sevmezler.Sadece baþkalarýný geçmek isterler.Koþarlar, koþarlar sonra salak gibi bir duvara toslarlar.Baðýra baðýra yardým ararlar.Tek bildikleri þarký budur.Aðlayýþlarý duygu yüklüdür.
Bakýn çevrenize selam vereceðiniz kaç kiþi vardýr.O kalitede yaþayan, insanlýðýný unutmayan kaç kiþi kalmýþtýr.Daðlar, taþlar insan doludur.Oysa hayat çoktan bir samanlýða dönüþmüþtür.
Artýk sussan faydasý yoktur.Gelir bir çifte seni bulur.Nal toplarsýn baþýnýn aðrýdýðý o an.
Böyle insanlarla yaþamak çok zordur.Her insan bir dað olur.Ve böyle insanlarda binlerce uçurum bulunur.Bir çiçek vermek vaadiyle hayatýný intihara dönüþtürür.Hayatýn bir mezara dönüþtüðünde ise gelir o çiçeði baþ ucuna kondurur.