Küçücük bir kum tanesiyim şu koca sahilde;
Dalgaların kıyıya her vuruşunda kumsala doğru giden,
Ve de her çekilişinde, denize sürüklenen.

Ne doğru dürüst kıyıya çıkabiliyorum
Ne de alıyor deniz beni derinlere
Hiçbir şey yapamıyorum
Tek amacım kurtulmak olsa bile.

Güneş ışığının suda kırılmış zerreleri,
Birer birer nüfuz ediyor içime;
Görebiliyorum, hissedebiliyorum
Ama ulaşamıyorum bir türlü o ışığa,
Çıkamıyorum, kurtulamıyorum
Şu dalgaların çekiminden.

Bir kum tanesiyim ben, denizde sürüklenen
Bir adım ileri gidip sonra bir adım geri gelen
Tekrarlanıyor hep aynı senaryo hiç değişmeden
Bir daha... bir daha... hep yeniden.




12 Ocak 1998 / İstanbul