Bilmem,
Hep böyle mi olmuştur dünyada yıkımlar.
Zalim haza zalim,
Ağlayan beyhude ağlar.
Ne görürler ne duyarlar…

Vuruyor bir zamanlar,
Mazlum olduğunu söyleyenler,
Anne, çocuk demeden.
Bir Filistinli çocuk çığlık atıyor,
Dünya gol oldu sanıyor(!)

Annenin çığlığı,
Çocuğun çığlığına karışıyor.
Çığlık kere çığlık,
Çeyrek merhamet doğurmuyor…
İnsanlık lâl,
Adalet sürgün.
Dünya sahnesinde,
İnsanlar trajedi seyrediyor…

İnsanlık paymal olmuş,
İnsanlık can çekişiyor…
Bir günahsızı kurtarmaya,
Kimsenin gücü yetmiyor.
İnsanlığın son kalesi düşüyor.
Çöl sıcağında bebekler üşüyor.
Donarken bakışları,
Dişleri kenetleniyor…

Bir güruh yalelli çekiyor.
Bir güruh şampanya patlatıyor.
İnsanlık ecelsiz ölüyor…
Ankara,21.06.2008 İ.K