Az önce son günde geçti ömrümden, bilemeden deðerini
Sen gittin
Sonbaharýn baþýmda geldin
Ýlkbaharýn sonunda gittin
Sonbaharýmý ilk ilkbaharýmý son yaptýn
Solan yapraklarýný arattýn sonbaharýn
Defteri kalemi sýrdaþ
Efesi tekeli dost yaptýn gittin

Gönlümü kaptýrdým sana biliyordun
Seni sevdiðimi biliyordun
Aþkým diyemeden gittin
Ela gözlerine tutkunum
Buðday sarýsý saçlarýna
Tebessümüne hayraným taparcasýna
Diyemeden gittin
Gömdün beni dizelere

Dilimden kopan her kelam
Ezber oldu bir sonraki dizeye
Gözlerinin yeþilinin yasýnda
Yaðmur yaðdý þehre
Yaðmur kar oldu saçýma
Karlar taþ oldu baþýma
Yollar çöl oldu karþýmda
Derman kalmadý dizlerde
Bak az önce son ýþýkta söndü þehirde
Býraktýðýn þehirde uyku problemi çekenler var
Her baktýðý yerde seni görenler
resimlerini koynunda taþýyanlar
Kalbindeki nüshasýna raðmen
Her an seni arayanlar var
Seni seven bir yürek var
Bu þehirde
Iþýklar sönse de
Kalbinde umudu sönmeyenler var
Bu öyle bir þehir ki nice sultanlar geldi geçti
Sildi bir bir
Senin ela gözlerine doyamadý bir
Âþýk olmayacaðým naralarý atan beni
Mecnun eden seni
Bu þehirde sevdi