Zayıf gövdeler üzerinde narin ve upuzun dallar
Demirden meyveleri asıyor gevşek kollarına
Kısa tepeler delik deşik dağlar süzülen yılanlar
Gökyüzü yeryüzüne kurşini yağmur akıtmakta

Hayatı örs ile gürz arasında kalmışsa bir insan
Kara çalı gibi dünyada dolaşıyorsa ölmüyorsa
Ve bedeni deniz düşünceleri alabora oluyorsa
İnsanın sevmesi ne işe yarar kalbi durmuşsa

Metal yağmurunun altında açar çelikten güller
Demirden pençeleriyle güllere konar bülbüller
Hoş bahçenin içinde kokmaz olur sümbüller
Yorgun düşer eller yürekler ve bütün sevenler