o gün aynı yerdeydik..küçük bir yer..çay getirdin ellerinle..benim içemediğim çay..ve konuşmaya başladık..konular dağınıktı ve hızla anlatmak istercesine hayatımdaki bana ait olan her şeyi, hiç konuşmadığım kadar çok konuşmuştum bi kere..o kadar az konuşturmuştum ki seni, yanından gittiğimde senin hakkında hiç bir şey bilmeyen bir ben kaldım..merak ettiklerim..hepsi hala duruyordu içimde..içimi kemirircesine oradaydı..kızdım ama içime sen dolup taşmıştı..heyecanımın küçük bir çocuğun heyecanı gibi tarifi yoktu yüreğimde..o gün yaşadığım mutluluğu hiç kaybetmeyeceğimi düşünmüştüm ve hayatımın sonuna kadar istemiştim gözlerini o an..ve yıllarca..ve bilememiştim..o gün yalnızlığında yaktığın ve sonraları bedenimde söndürdüğün sigaranın sen olduğunu..