geriye dönüþleri bilirsin..uzun uzun yalvaran gözleri..sýrt çeviriþlerinde içine akan hissi de..gözlerini görsende anlamak istemezsin..tam dýþýnda kaldýðýn uðraklýðýný yitirmiþ yüreðinde onun koskoca bir hanýn sahibi olduðu zamanlarý hatýrlarsýn..yatacak yerinin olmadýðý..senin girmenin mümkün olmadýðý kapýlara karþýdan bakarken içinin acýsýný zorlar göz kapaklarýn devrilmemek için yalnýzlýðýna..için geçecekken huzur bulamadýðýn o anýn içinde sert ver gür kahin sesi gibi kalk der biri, uyanýrsýn hayata..geceni hayal eder gibi avere gündüzün baþlar o an..hangisi daha iyi hangisi daha kötü bilemezsin..nereye koyacaklarýný bilemedikleri gibi seni iç çekiþlerinde baþlar gülümsemeye eskiden tanýdýðýn selamdan öteye gitmeyen dostluklarýný yitirmiþ sevdiklerin..yükünü alýp gitmiþ yalnýzlýklarýndan kalabalýk örmüþ hayatlarýna bakýp daldýðýnda görünmez halinle eðersin kýrýlgan ruhunu..belki deðiþmez hiçbir þey..çaresiz kalmýþ sokaklarýn boynu bükük sokak lambalarýnda da yaþanýr hayat tamamen yalnýzsan ve kalmamýþsa gidecek hiçbir þey..kalkmýþsa bütün trenler, gitmiþse bitmiþ sevgili, bitsen de boþverdiklerinle korkma henüz yaþýyordur gözlerin..henüz ölmüyorsundur..