geriye dönüşleri bilirsin..uzun uzun yalvaran gözleri..sırt çevirişlerinde içine akan hissi de..gözlerini görsende anlamak istemezsin..tam dışında kaldığın uğraklığını yitirmiş yüreğinde onun koskoca bir hanın sahibi olduğu zamanları hatırlarsın..yatacak yerinin olmadığı..senin girmenin mümkün olmadığı kapılara karşıdan bakarken içinin acısını zorlar göz kapakların devrilmemek için yalnızlığına..için geçecekken huzur bulamadığın o anın içinde sert ver gür kahin sesi gibi kalk der biri, uyanırsın hayata..geceni hayal eder gibi avere gündüzün başlar o an..hangisi daha iyi hangisi daha kötü bilemezsin..nereye koyacaklarını bilemedikleri gibi seni iç çekişlerinde başlar gülümsemeye eskiden tanıdığın selamdan öteye gitmeyen dostluklarını yitirmiş sevdiklerin..yükünü alıp gitmiş yalnızlıklarından kalabalık örmüş hayatlarına bakıp daldığında görünmez halinle eğersin kırılgan ruhunu..belki değişmez hiçbir şey..çaresiz kalmış sokakların boynu bükük sokak lambalarında da yaşanır hayat tamamen yalnızsan ve kalmamışsa gidecek hiçbir şey..kalkmışsa bütün trenler, gitmişse bitmiş sevgili, bitsen de boşverdiklerinle korkma henüz yaşıyordur gözlerin..henüz ölmüyorsundur..