KIZSIZ ADAM

Bu şehre lise için geldim. Seni görünce afalladım. Sanki senin için gelmiştim. Sanki bu şehri sevmeme sebep sendin. Sanki beni sana getiren kaderimdin. Çok izledim seni uzaktan; aynı sınıfta olmamıza rağmen. Güzel değildin arkadaşlarıma göre. Ama bana güzeldin. Hani sevene güzel görünürmüş ya sevilen. İşte O’ydun sende. Fark ediyorsun diye utanıyordum. Sanki fark edersen sevgimi; uzaklaşacaktın benden. O zaman arkadaşlığımız da bitecekti ve sohbetlerde, kantinde seni bir daha göremeyecektim.

Sana açılmak için provalar yapardım ayna karşısında. Tepkilerini hayal ederdim. Acaba ne derdin diye. Bir gün bütün cesaretimi toplayıp açılmak için bir sevinçle geldim okula. Bugün söylemeliydim. Eğer bugün söyleyemezsem sanki bir daha söyleyemem diye düşündüm. Bu cesareti bir daha bulamazdım. Ama o gün sen okula gelmedin

Annem bir şeyler olduğunun farkındaydı. Çünkü kız-erkek ilişkisini konuşuyordum onunla. Kız kardeşimden taktikler alıyordum. Bir kıza nasıl yaklaşır, ne yapılması gerekir. Uygulamaya çalıştım ama maalesef…

Sonra artık yeter dedim ve sana açıldım.Durdun ,kaldın..Gözlerime baktığın o an acaba hangi deliğe girsem diye düşündüm.Yerin dibi çok makbuldü aslındaAğzından çıkacak her kelime beni yaralayacak diye konuşmanı bile istemedim.Bakışın yeterdi.Arkamı dönüp giderken:”Ben seninle arkadaş olmak isterim,flörtlük için çok erken bana” demiştin.Günlerce sesin kulağımda çınladı…

Herkese ve kişiliklere saygılı olmayı öğretmişti hayat bana 16 yaşımda. Diretmedim. Tamam dedim. Ama daha aradan bir hafta geçmeden sınıftaki en iyi arkadaşımla baş başa olmalarınızı izledim.”Acaba dedim. Yok canım olur mu hiç? Bütün sınıf biliyor sana olan platonik aşkımı.” Ama oldu..Kusur bende mi?Keşke sana olan dürüstlüğüm kadar sende bana olsaydın.

Dört sene boyunca benim seni sevdiğimi bile bile birçok arkadaşlık yaptın( ben hariç).Ben yinede sevdim seni. Yine de kimseye bakmadan, senden vazgeçmeden sevdim seni. Sınıftaki üstün başarına inat daha çok çalıştım. Yarıştım seninle. Hiçbir şey faydalı olmadı maalesef. Annem bana kimseyi zorla sevdiremezsin demişti. Haklıymış. Ama neden diye de hep düşündüm. Saplantım olmamalıydın. Kalbimin köşesinde senden nefret eden bir hissi taşımamalıydım. Ben seni kaybetmekten çok senden nefret etmekten korktum hep. Edemedim zaten.

Şimdi herkesin imrendiği bir bölümde üniversite hayatına başladım. Seni unutmak için, üniversite havasına girip kızlarla çıkıp günümü gün edecektim. Kapıldım birine. Ama onun her şeyinde seni gördüm. Meğer ben senin sevgini sürdürmek için bağlanmışım ona. Ona hediyeler alırken seni hayal ettim. Senin ölçülerinde, senin sevdiğin şeyleri verdim ona. Sen beni mutsuz ederken, ben başka birini mutlu ettim… Sayende. Uzun sürmedi zaten onunla da.

Geçenlerde şu meşhur filme gittim. ISSIZ ADAM. Beni etkileyen tek sahne ise Alper’in annesine bağırıp,gecenin bir yarısı kız arkadaşına çiçek götürmesi ve gönlünü almasıydı.Herkes aşkı için ağlarken ,ben anneme senin için bağırdım günlere ağladım.Ve adımı da KIZSIZ ADAM KOYDUM….Çünkü hiçbir zaman adını anmadım .Gerekte yoktu artık…..

SELMA BİRCAN(DUYGUSUNU ANLADIĞIM BİRİ İÇİN)