HAYATIMIZIN –E HALLERİ

Hayatımızda bir yaptıklarımız vardır, bir de yap-a-madıklarımız. Bazı şeyleri yapmak elimizdedir. Ama yap-a-madıklarımız elimizde olan şeyler değildir çoğu zaman. Ben buna hayatımızın –e halleri diyorum. Türkçe’de ismin –e halleri vardır ya. Bazen bir harf çok şeyi değiştiriyor çünkü.

Bazı olaylar bizim dışımızda gelişir. Bunları istesek te yapamayız. Ama yaptıklarımızdan sorumlu olduğumuz için yap-a-madıklarımız için kendimizi suçlu hissetmemeliyiz. Şartları zorlayıp yapmaya çalışsak ta bu bazen mümkün olmayabiliyor. Bir öğrencinin yapması gereken derslerine çalışmak ve kendini eğitmektir her yönde. Ama yap-a-madığı şeyler içinde kendini sorumlu hissetmemeli. Bir baba elinden geldiği kadarını yapıyor ve her türlü şartlarda evini geçindirmeye çalışıyorsa; evinin veya çocuklarının isteklerini yerine getirmek bazen elinde olmayabiliyor. İşte bu yap-a-madıkları kısmına giriyor. Bu durumda eşinin ve evlatlarının ona manevi destek olması gerekir.

Mesela; söylediklerimizden biz sorumluyuzdur. Ama bir an oluyor ki söyle-ye-mediklerimiz durumları oluyor. İşte bu da bazen ilerde keşkelere sebep oluyor. Karşılıklı görüşmeler ve insan ilişkilerinde üslup çok önemlidir. Hatalar ve ikazlar uygun bir dille anlatılmalıdır.

Aşkta ve sevgide ve hatta evliliklerde söylediklerimizden biz sorumluyuz. Ama söyle-ye-mediklerimizden ileride pişmanlık duymamak adına ertelememek en önemlisi. Çünkü bizi rahatsız eden bir konu varsa bunu uygun bir dille, karşıdakini rencide etmeden, kırmadan anlatmak en güzeli. O zaman tartışma boyutları da farklı olur. Daha az kalp kırılır ve insan incitme oranı azalır.

Gelmek isteyipte gel-e-mediğimiz yerler vardır. Bir sevgilinin yanına gitmek, birini ziyaret etmek, bir meslekte yer edinmek çoğu zaman elimizde olan şeylerdir. Ama şartları ne kadar da zorlasak ta olmayınca olmuyor halleri karşımıza çıkıyor. Buna da” kısmet değilmiş “deriz.

Şimdi memleketimizin şu pozisyonunda işsizlik sorunu ve ekonomik sıkıntıları var ve maalesef seçim kasırgasından bize muhtaç oldukları halde bizim için bir şey düşünmeyen yöneticilerle karşı karşıyayız. Düşünmemelerinin sebebi sadece kendi EGOLARI. Ama düşün-e-memek yine kendi ellerinde. Ben isterdim ki; bir ili veya ülkeyi yönetecek olan insanların milletini karşısına alıp akılda kalan sorulara cevap vermeleri gerekirdi. Vaatler kısmı artık bıktırdı bizi. Çünkü yaptıklarını görüp te yap-a-madıklarını bize söz vermeleri bana biraz ters geliyor.

Ellerinden gelip te bazı şartlarda yap-a-madıkları hizmeti milletle beraber paylaşmalılar. Çünkü bizim oylarımızla onlar bir yerlere geldiler.. İnsanız; hepimizin yap-a-madığı veya bazı şeylerin altından kalkamadığımız şeyler var. Önemli olan bunu kabullenip birlikte, elele vererek çözüm bulmaktır. Ben hiçbir miting alanında parti başkanlarından başka bir yetkili göremiyorum. Bundan sonra da göreceğimi zannetmiyorum.

Bir memlekette sıkıntı varsa; bu sıkıntıyı nasıl atlatırız demekle başlamak lazım. Borçsa bizim borcumuz, hizmetse bizim hizmetimiz. Bunu hep beraber nasıl aşalım demeleri gerekir. Çözmemiz gereken konuysa hep beraber çözmeliyiz. Ama çöz-e-mediklerimiz için de fikir alışverişi yapmak en güzeli. Öyle yollara düşüp te karşılıklı atışmalarla olacak iş değil bunlar. Tepki ne olursa olsun bu milleti dinlemeleri lazım.

Elbette karşıt görüşler olacak. Elbette tepkiler olacak. Ee yani bu da hakkımız olsun.Sizi bu yerlere getiriyorsak bir şeylerinde hakkı bizde olsun dimi ya?? Dediğim gibi karşılıklı, seviyeli üslupla eminim ki sorunlarımız çözülür.

Aslında tek sorunumuz birbirimizi dinle-ye-miyoruz. Sanki bizim düşündüğümüz tek doğru zannedip karşı görüşleri duymak işimize gelmiyor. Bunu aşabilsek belki de bu kadar huzursuz ortamlar olmaz. Ben umudumu kaybetmedim. UMARIM KAYBETTİRMEZLER.