Yılan ölüleri

Kurumuş otlar

Yosun tutmuş bir arkın

İçinde koşuyorum

Sudaki taşlar

Ayaklarımı kesiyor



Sonra

Siyah uzun saçlı bir kadının

Saçlarını kesiyor başka bir kadın

Makas seslerini hala duyabiliyorum

Yere düşen saçları topluyor

Küçük çocuk



Bir yağmur başlıyor

Gök kızıl

Yer kızıl

Durgun bir denizin karşısındayım

Az ötede

Keman çalıyor arkası dönük bir adam

Gözlerim kapalı

Denize giriyorum



Gözlerimi açtığımda

Bir asfaltın ortasında buluyorum kendimi

Az ötede sevdiğim adamı görüyorum

Bana el sallıyor

Yanına gitmek istiyorum

Gidemiyorum



Önümden kırmızı, büyük bir kamyon geçiyor

Sevdiğim adam yok oluyor



Bir bebek ağlıyor

Önümden bir tren geçiyor

Mevsimler sürekli değişiyor

Ve yılan ölüleri

Zehirli otlar

Yosun tutmuş ark

Sabah kadar tekrarlıyor

Aynı senaryolar



…uyanıyorum.





Çiğdem Taş

Yirmi/bir/Aralık/iki/bin/sekiz