Bütün alışkanlıklarım bana ihanet etti. Kafamda bir adam yok. İnsanın kafasında bir adam yokken düşünecek çok şeyi oluyor.ne zaman bir adamın omzunda ağlasam. Kafamdaki boşluğa üzülüyorum. Boşvermeliyim. Kesinlikle.

Tiner gibi uçucu ada...mlarla haşır neşir oluyorum. Burun deliklerimden girip beynimi geçici bir süre hoş edip gidiyorlar. Östrojenden olsa gerek kendimden tiksiniyorum. tersi olsa gurur duyardım kendimle. Ayda birkaç adamla takıldığım için!

Sıradan adamlar sevmeye kalkıyorum. Olmuyor. (belirtmek isterim ki senden daha sıradan bir adam sevmedim)Kendinden daha yorgun bir kadını kafası kaldırmıyor kimsenin.



Aklıma tükürmek istiyorum.

Ağlak bir yaşantım var. Seçilmemiş bir kaderim. Bu kadar güçlü durmanın manası yoktu. Kendime yaptım ne yaptıysam. Ve şimdi düşünemiyorum, unutuyorum. Sanırım bu daha hiç bir şey değil. Rengli zamanlarımda seni arıyor olmamı kadınlığıma ver ve açma o lanet telefonu.Tuhaf olan senin bunu hala hatırlıyor olman. Unut.

Geriye dönmenin açık hedef olmaktan farkı yok. Seni bekleyen katile ‘hey burdayım’ demek gibi. Öğren.



ezbere bildiğimiz vedalara doymadık. Tren istasyonları, terminaller, limanlar sürekli insanları birbirine taşıyor. İnsanlar sürekli birbirlerine taşınma meraklarını yenemediler. Kendilerini bir uçakla bir tutanını dahi tanıdım.

Bir kadını kalbiyle seven adam gövdesine taşındım en son. Anlaşmıştık. Ben yaralarına çiçek çizip gidecektim. Olmadı. Yaralarını bana açmayı beceremedi. Sandı ki kanatacağım.

Korkan bir adamdan her şey beklenir. Bunu çok sık unutur olmuştum. Her şeyi lehime çevirecek birkaç cümle bulmam da cabası.



Kafam o kadar boş ki. Bir futbol maçını bir ölümü bir çocuğu aynı anda içine alabilir. Bazen bir şeyin olmasına gerek yoktur. Her şey kendiliğinden oluverir. Ve ne zaman neyin olacağına dair kanallarda bir yayın programı yoktur. Kanallar daha çok insanları evlendirmek, lunaparka dönen meclis görüntülerini izletmek için vardır. Televizyon izlemek için yapılan tatlı kumanda savaşları mazi de kalmıştır. Bu ülkede ve hayatınızda her an her şey olabilir.

İnsanlar ülkelere benzer. Boş bakanların politik sancıları ortaktır. Ekonomik saygınlık karakter yoksulluğudur.

Bazı şarkılar adamlardan daha sağlamdır.



Kadınlar bu kış aynı çizmeleri kullandılar. Saçlarını aynı model kestirdiler. Adamlar bu kadınları sevdiler. Adamlar bu kadınlarla seviştiler. Adamlar modaya uydular. Bense,

Adonis’le seviştim. Şarap’ı Dionysos’un dudaklarından içtim. Afrodit kahrından öldü.

Efsaneye göre beynine bir zar dikildi ve ben onu deldim. Zeus kesinlikle böyle olmasını isterdi.

Kafamın içindeki partinin şeref konuğu, ağızda ve şişede durduğu gibi durmayan, üzerinde galoş giymeden yürünmeyecek kadar sterilsin şimdi.

Perdelere inanmadığını söylüyorsun. Demir parmaklıkların var. İşte böylesin.

‘Ruhunun temiz olması önemli’ dediğin şey beni sınır kapılarıyla bir tutmak, ülkelere de pasaportsuz girilmiyor bana da. bunu yaz.

Uyurken bir şarkı yaptım. Uyanınca unuttum. İşte böylesin.



İnsanın kafasında bir adam yokken düşünecek çok şeyi oluyor. Ve ne zaman bir adamın omzunda ağlasam. Kafamdaki boşluğa üzülüyorum. Boşvermeliyim. Kesinlikle.

Büyüyünce yalnız bir kadın olacağım. Tırnaklarıma bakmayacak eve ekmek almayacağım. Olmayan adamlar kurgulayıp yazacağım. Hepsinin de dişleri güzel olacak. Kağıtlarla sevişeceğim, cilt cilt mis gibi odun kokulu çocuklarım olacak.

"bir nedime elbisesi,o kadar özelken biri yol kenarına atmış" diyecek Marla ağlayacağım. İkinci el rujlar satın alacağım. Bana benzeyen kadınlarla oturup içeceğim. Ve adı sana benzeyen adamları seven kadınlarla ana avrat topunuza düz gideceğiz.

Evet, buna karar verdim.



şimdi biri ne zaman yanımda sevmekle ilgili bir cümle kursa dilimdeki küfürler dişlerimi kesiyor siktir git diyorum.

anlıyor musun?

Çiğdem Taş