gün çekilir penceresinden.
başlar parmakları karıncalanmaya.
ne gülmenin manasını bilir ,
ne ağlamanın.
kaybolur göz oyuklarında,
zamanın kırağı çalığı bakışları.

taş duvarlarda,
donuk yeşil tebessümler erir.
yüreğinde acılar göğerir.
deli tütün sarısı,
kömür karası anlar.
ne çanlar çalar,
ne okunur ezanlar.
hâlinden mahpusluğu bilen anlar.

bir kehribar tespihe sarar zamanı.
döner durur.
dinmez gönlünün tufanı.
saatin yelkovanı kağnı.

kırağı çalığı akşamlar,
üşütür hasretin sayfalarını.
suratsız bir betonun arkasında cümle aşinalar.
duvarda solar en delişmen voltalar.

akşam olunca,
sinede onca hatıralar.
yıldızsız bir göğün altında,
gözlerde hüzünden sayfalar.
gönülde sonsuzluğun sahibine dualar,
içe yolculuk başlar.
susar taş duvarlar.
Ankara,03.04.2009