Közde patlıcan pişti tadı birazcık sastı.
Bir güruh geldi çağa bizi kastıkça kastı.

Zıplayıp durdu gençler sağa sola sallandı.
Kolları bacakları sanırsın ki dallandı.

Ne millî bir oyun bu, ne de folklor ürünü.
Hoplayıp zıplamakla çözemezsin sorunu.

Figürlerde estetik arasan da bulunmaz.
Şimdi devran değişti artık arpa yolunmaz.

Arabeskle kaynaşmış beden dili karışık.
Ufuk sisle kaplanmış yok görünürde ışık.

Bu topraklarda doğdu ihya oldu kolbastı.
Büyük küçük oynadı onu duvara astı.

Gönüllerde kekrelik damakta ayrı bir tat.
Canlandır kolbastıyı sonra da üstüne yat.

Ömür olursa eğer böyle geçer bu hayat.
Önceleri de gördük pahalandı zerzevat.

Ne at koşar meydanda ne oyuncular zıplar.
Samanı olan çiftçi onu herkesten saklar.

Sallanır kol ve bacak ihya olur kolbastı.
Sıcak günler başladı, bizi yordu kolbastı.

Kol bastı genç oyunu diye bir kural mı var.
Bence bu oyun değil sanırsam hüzün savar.


Hangi kanalı açsak orada kolbastı var.
Kolbastı var ya abi bizde öfkeyi sınar.

Bulur bunda figürü biraz da oynayanlar.
Ama herkes anlamaz onu anlayan anlar.
Ankara,07.06.2009 İ.K