Vuslat’ın Sevdası

Görüyor musun?
Kuşların kanatlarında sakladıklarını
duyuyor musun rüzgârın fısıldadıklarını
anlıyor musun çekiç seslerine gizlenmiş tutkulu konuşmaları?
Yüklü katarlarıyla yarına uzananlardır onlar.
Bataklık kuşları

Korkusuz süvariler

Ve ölüme direnen bir avuç kalabalığın içinde

Birkaç yürektirler

Bir sel gibi çekiyorlar

Sel gibi itiyorlar enginine maviliğin

Irmaklar birleşiyor

Sular damar damar akıyor

Ve selin coşkusu

Silip süpürüyor

El ile yapılmış olanı

Görüyor musun?

Çığlıklar içinde kaçışıyor kalabalıklar

Katıp önüne deryayı

Soluksuz bir günde

Açılıyorlar iki yana



Beyaz bir köpük

Bir küçük anafordayız işte

Ellerinle tutunduğun çürümüş dallar kırılacak

Kırılmalı

Götürmeli akıntı seni de aynı yatağa

Ve uzanmalı bedenimiz

Bembeyaz köpüklerin

Fırtınalı yürüyüşüne



Lili!’ciğim diye haykırırdı Mayakovski

Ben sana isim vermedim daha

Vuslat’ın sevdası diyorum sana

Selin soluğunda

Ve yırtılırken gökyüzü

Ellerinde tetiklenen şimşeklerle

Atıp saçlarını kuytu bir kıyıya

Atla diyorum Vuslat’ın sevdasına

Atla kaybolan kıyıların

Sonsuz huzuruna

Donarken ellerimiz

Tutun

Bir fırtına kuşunun kanatlarına

Diğer kanadında

Ben olmasam bile