Atlantis'in valisiyim
Denizlerin mavisiyim
Çöpçülerim balıklar
Balıkçılar mahkemede sanıklar
Kayboldum yüzyıllar önce
İyi bir valiydim bence
Ne şehrime susuzluk çektirdim
Ne mazlumu zalime ezdirdim
Kaybolup gitmekti tek kabahatim
Yağmur için dua etmedim göğe
Hiç yağmur yağmasın dedim aksine
Bir avuç toprağa muhtaçtım çünkü
Hiç yirmi bin fersaha gömülür mü ölü
Yosunlarla örtülü mezarım
Bir deniz kabuğu mezar taşım
Bir deniz minaresi tek mabedim
O mabette balıklar cemaatim
Taptığımız da asırlardır kayıp
Bu yokluğa şükretmemek ayıp
Yokluğu eğer buysa
Varlığından kim muhafaza
Onu yerde aradık
Gökte aradık
Suda aradık
Ateşte aradık bulamadık
Sonunda gördük gerçeği
O bizimle başladı bizimle bitti
Bir hiç oluverdi şükrettiğimiz
O yedi kat gökte, biz yirmi bin fersah dipteyiz
Sonsuzluğumuz balıklara emanet
Onda yok bizi diriltecek cesaret
Yaşarken öyle haltlar yedik ki
Zombiyken karşımıza çıkamaz o eminim ki
Velhasıl bizi batırmakla o çok iyi etti
Zira yaptıklarımız yüzünden o bile göğün dibine girdi
Ama ben elimden geleni yaptım
Yine de ne onu ne de bizi batmaktan kurtaramadım
Şimdi şehrimde tek halkım balıklar
Ve karşımda düşman balıkçılar
Dua edecek kimse yok
Biz denizde o gökte bir batık
Yerdekiler ise kendilerine emanet
Zira öteki türlüsü tam bir cehalet