Artýk bekleyen ne var bilsem
Aklýmýn kifayetsizliðinde kimlere himmet etsem
Kalbinin serinliðinde derlediðim güfteleri kim için seslendirsem
Efkârýmla hazanýn topraðýnda aþka iltica etsem ve hüznün renklerine girsem


Yine kederin elinde tutsaðým
Neden umutlarýmýn solgunluðuyla dert ortaðýyým
Neden niteliðin azminden uzaðým, hevesin bozgununda duraðým
Nazar ettiðim daðlarýn vurgununda halsiz bir hastayým ve ruhumla yastayým


Ey seslenen ney, aþktan haber ver
Artýk acizim kalbi lekelerimin silindiðinden sýr ver
Ruhumun mukadderatýndan, nefsimin hoyratlýðýndan aman ver
Ýrademin düþtüðü girdaplardan çýkartmak için bir el ver, umut için bir ser ver


Sevmek, nedenler içinde neye denk
Feragat etmek halim için muazzam bir set ve fetret
Aðlamak gönlümün dirliðinde hangi hikmete namzet ve bereket
Kýrlarýn kuþattýðý ve sinemde yaþattýðý hicran, ýssýz sokaklarda adýmlayan can


Hani çocukluðumdan kalan umutlar
Yaðan yaðmurun ýslattýðý nefesin kulaçlarýnda ufuklar
Dinmeyen nutuklar, peþ peþe karaladýðým sayfalar yýktýðým anlar
Gül mesabesinde hasretini terennüm ettiðim ve yýllarca sakladýðým mektuplar


Ben sana anlatamam buruk kalbimle
Takatsiz nefesimin hadsizliði ruhumun silinmezlerinde
Vasýfsýz halimle, yutkunduðum elemli demle, sinemde uhdeleþenle
Gönlümün sayfalarýnda, anlamsýzlaþan hicranýmla baþ baþa kalýyorum burada


Neler hissettiðimi nasýl itiraf ederim
Senin sessizliðini þimdi nasýl görmezden gelirim söyle
Yazdýðýn mýsralarýn hicran tortusu ve nefesi kuþatan yankýsý ruhumda
Her ne kadar suskunluðun orucunu bozmadan, hüznün sofrasýnda sancýlarýmla


Baþ baþa kalarak aþký yudumluyorum
Ser verip sýr vermeden bitap düþüyorum ve üþüyorum
Edebin zarifliðinde, kalbinin naifliðinde serdettiðin hikâyeleri okuyorum
Böylece kendi dünyamda, yalnýzlýðýn sokaðýnda derlediðim ah’tý seslendiriyorum


Mustafa CÝLASUN