geçerliliðini yitirmiþ bir gerçektir elinde tuttuðun
adres hanesinde seni unutmuþ insanlarýn isimleri
artýk kimse kimseyi anýmsamýyor eski yarasýndan ötürü
senin fidan ektiðin yerlerden bir orman göçtü
hangi kuþ vurulacaksa ona göðüs gerersin sen
hangi düþ kýrýlacaksa ona tutunursun sen
ve ertesinde bir karýnca misali hep o bereketli tohumun peþinden
gidip bereketli topraklar ararsýn

yanarsýn bir ikindi itirafýnda
yanarsýn ayaklarýndan yol akar
sövülmez dualarým alýn yazgýsý
oyuklarým sana kaçak barýnaðý
saklamak namertliðini boynumun borcu

salkýmýný ver bana yeter, azap üzümlerinin
evi yanmýþ bir bað olsun yüzüm gözüm
hangi gönül kalacaksa onu kovarsýn sen
derttir demiþler þairin yarasýnýn devasý
kýrk ayaðýnla koþ yaralý kelimelerin ardýndan
ölümle baþladý alfaben
kulaðýnda ayrýlýk hikayen

yüzyýlýma bir aðýt gibi düþen insan
perili köþk nerde (ki zaten masal zýrvasýdýr bildim bileli)
nerde kanatlý düþler ( senin öldürdüklerin deðil)
yýldýz avýna çýktýðým zamanlarda okladýðým asuman
üfle gözlerime þimdi sende býraktýðým küllerimi
biliyorum tutunsam kýrýlacak bu düþte
tutunmasam ölü bir kuþ olacak kalbim göklerde

hangi bulut güneþin yolunu kesecekse onu örtünürüm ben üstüme
ve ertesinde bir karýnca misali hep o bereketli tohumun peþinden
gidip bereketli topraklar ararým kavlime