....GÜLE GÜLE Akgün

-Camiamızın ve de sitemizin değerli isimlerinden benim de can dostum olan, sevgili Akgün AKGÜN’ü ne ne yazık ki kaybetmiş bulunmaktayız.
-Yakalandığı ammansız hastalığın mağlubu olan, Akgün organ nakli veya canlı donör beklemekteydi.
-Organ bağışlarının gerekliliğini bilinçli olarak anlamak ve de anlatmak bizler için elzem bir vazife olmağa devam etmekle beraber bu konuda da şartlar asla adil değil.
-Aslında o şimdi yaşıyor olabilirdi para veya bürokratik engelleri aşacak gücü olsaydı.
-Aslında o şimdi yaşıyor olabilirdi toplumsal duyarlılığımız da daha içten,daha samimi,daha özverili olabilseydik.
-En çokta iş dünyasında ki o duayen isimlere kızıyorum.Milyon dolarlarla oynayan Allahsızlara onlara da yazdım.Tutun elinden Akgün’ün.
-Tutun elinden düş/tü.
-Tutun elinden düş/üyor diye yalvardım.
-Kaç Tv yapımcısına, kaç bürokrata, kaç Sinan Aygün’lere yazdım andolsun...
Oysa mezar herkeze açık asla kaçarı yok.Oysa yolun sonu tüm insanlara adil yani dünyada ki gibi adaletsiz değil.Ölüm hepimizin yaşayacağı en bakir son.Peki neden acıma,merhamet ve de duyarlılık gösteremiyoruz.
-Taşa,toprağa,yata,kata,lüxs araçlara dahası her gece yaşanan safahatlara harcanan akıl almaz servetler neden bir can kurtarmak için uğraş bile vermez.
-Ülke zenginlerinin ve yetkililerin böylesi acı sonları yaşamamamız için öncü olması gerekiyor.Akgün’ler de hayatta olmalı,daha nice umutları vardı.
-Yazıklar olsun bizleri acımız,sorunlarımız,hastalarımız,çaresizliklerimizle ÇARESİZ bırakanlara.

........KEŞKE KEŞKELER HİÇ OLMASAYDI.........

Akgün AKGÜN’ün son şiiri

Hüzünlü ayrılıklarda...

Uzun zaman oldu sana şiirler yazmıyalı,ne olur kızma bana
Bazen dili tutulur insanın inan,say ki gem vurulur
inan düğüm düğüm olur hıçkırıklar boğazında
hastayım ey yâr kalbim kırık..betim rengim atmıs gözlerim matlaşmış
gün ve gün erimekteyim ey yâr….

İnsanın sevdiğine yetim ve öksüz kalması ne kadar zor bir duygu
efkar nöbetin de kalmak gibi bir şey sigaranda her nefeste zehir solumak
kahırlarını yudumlayıp zamansızlıklarda yol almak çok zor sevgili…

Hani hastayım demiştim sana,göğsüme yumruk gibi tıkanan nefesimden
Söz etmiştim,vücudumun her azasında bir arıza sefilleri oynuyorum
Takat kalmadı bende onca sızılarım bir yana birde yokluğun yüz üstü çarpar
Kaldırım taşlarına...

Tanık olmuşum çoğu kez hiç bitmez sanılan aşkların saman alevi gibi yanıp
Sonra soğumasına…..
Şimdiler de hüzünlüyüm,hüznüm ise yazdığım onlarca şiirler de/ki sana
Ve sen hedef tahtası seçtiğin beni,devrilmeye namzet bir çınar ağacının
Gölgesin de dost diye bildiğim düşman bulutlara bıraktın..hüzünlü aydınlıklarda…
AKGÜN