Ne tuhaf þey; þu zihin, þu anlak...

Kendisi bir bütünken, kendi bütünlüðünü ihata etmekten aciz

Zaman; zaman içinde misali...

Kendi içinde, kendine karmaþýk dimað !

Kah bulanýk, kah berrak, kah ikisinin arasý...

Vehimse bulanýklýðýn en büyüðü, þeytana izafe edilen !

Öyleyse herkesin þeytaný kendi içinde, kendi vehimleriyle büyüttüðü...

Oysa þeytan ne kadar etken, berrak bir zihni bulandýrmaya?

Zihin ki, apaçýk bir gerçeði idrake programlanmýþ

Apaçýk bir gerçekse tek bir özden ibaret

Öyleyse her ne varsa, olan biten; özden öze yol alýr

Fuzuli ile amel-i fuzuli, Nedim ile nadim...

Özden öze yolculukta; tercihte insanýn, neticede insana!