..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Edebiyat yaşamın öncüsüdür, onu öykünmez, ona istediği biçimi verir. -Oscar Wilde
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Öykü > Pastorel > Münevver Saral




17 Mart 2009
Sonbaharda Gölcük  
Münevver Saral
Bir göl ! Bir göl ki, masmavi... Sanki insan eliyle yapılmış misali; yemyeşil çam ormanının tam da ortasına bırakılmış bir avuç mavi su gibi... Ellerimin arasına alıyorum gölü; sığmıyor, taşıyor avuçlarımdan... Devlerin gözyaşları mavi mi olur ? Bilmiyorum ama; ayağıyla açtığı çukura, avuçlarında biriktirdiği gözyaşlarını usulca bırakan koca bir dev geliyor gözlerimin önüne. Sonra... Sonra o koca dev, şaşkın bakışlarıma aldırış etmeden; aniden çıkıp geldiği, o koca zamanların içinde kaybolup gidiyor yine.


:BEID:
Görmeyeli iki yıl olmuş. İki, koca yıl ! Hani, " iki yıl" diye söylerken, çok kolay geliyor ya dile; bu sefer de "iki yılın neresi koca" diye çelişkiye düşüyorum. Oysa neler sığmaz ki iki yıla; zamanı kocatan. O, çok şeyin sığdığı koca zamanlardan geriye dönüyorum; dergideki fotoğraflarına bakarken. Karlarla kaplı çam ormanının tam ortasında, buz tutmuş haliyle o kadar güzel ki... Soğuk bir düş gibi yüreğimi titretiyor, Gölcük.

İki yıl önce... Sonbaharın en güzel ayı, Eylül. Soğuktan titretmeyecek kadar sıcak ama sıcaktan bunaltmayacak kadar da serin bir hava. İki tarafı çamlarla kaplı bir orman yolu. İçerisindeki kalabalıkla birlikte bu orman yolunda keyifle ilerleyen bir araba. Camları sonuna kadar açılmış arabanın içerisini dolduran tertemiz bir hava. Ciğerlere doldurulan bu temiz havada; alınan nefeslere karışan, çamlara özgü o mis koku. Bir, kuş sesi eksik fonda. O mis kokuyu içime çekerken, gözlerimi kapatıp; ormanın derinliğinde kaybolmuş kuşların seslerini duymaya çalışıyorum. Gözlerim kapalı, ne kadar kalıyorum böyle bilmiyorum ama tam da kuşlar şakımaya başlıyor ki hayalimde; duruyoruz birden.

Bir pınar başı ! Başı kalabalık bir pınar ama. Kimi yukarıdan aşağıya, kimi aşağıdan yukarıya parketmiş arabaların yolcuları; ellerinde bidonlar, sıranın kendilerine gelmesini bekliyorlar pınarın başında. Arabadan inip sıraya giriyorum. Sıramı beklerken, pınarın methine misafir oluyor kulaklarım. Bu methin merakıyla daha da bir sabırsızlanıyorum beklerken. Nihayet sıra bana geliyor. Avuçlarımı uzatıyorum suyun altına. Suyu etrafa sıçratmamaya çalışarak, avuçlarımdan kana kana içiyorum. Kulaklarımın misafir olduğu az önceki methe, damağım şahit oluyor bu kez. Elimin tersiyle ağzımı kurularken, "ne kadar da haklıymış seni methedenler, zor olacak ayrılmak " diyorum, pınara usulca. "Hele gölü bir gör; o zaman anlarsın zor ne demek " diye kulağıma fısıldayarak cevaplıyor, pınar da beni. Ormanın derinliğiyle bu bilge pınarı başbaşa bırakıp, kaldığımız yerden devam ediyoruz yolumuza. Fazla değil, az bir tırmanıştan sonra; arabayı park edip, iniyoruz. Bir güvenlik görevlisi karşılıyor bizi. Ve yeşil renkli sürgülü, demir bir kapı ağır ağır çekiliyor...

Bir göl ! Bir göl ki, masmavi... Sanki insan eliyle yapılmış misali; yemyeşil çam ormanının tam da ortasına bırakılmış bir avuç mavi su gibi... Ellerimi uzatıp, avuçlarımın arasına alıyorum gölü. Sığmıyor, taşıyor avuçlarımdan göl. Devlerin gözyaşları mavi mi olur ? Bilmiyorum ama; ayağıyla açtığı çukura, avuçlarında biriktirdiği gözyaşlarını usulca bırakan koca bir dev geliyor gözlerimin önüne hayal meyal. Sonra... Sonra o koca dev, şaşkın bakışlarıma aldırış etmeden; aniden çıkıp geldiği, o koca zamanların içinde kaybolup gidiyor yine.

"Gölün parlaklığı karşısında, küçük bir yanılsama olmalı" bu diyorum kendime ve aldırmıyorum. Biraz daha ilerleyip, gölün tam kıyısında duruyorum. Aman Allah' ım, bir göl bu kadar mı güzel olur ? Karşı kıyıda... O, yeşilden kahverengiye doğru giderek koyulaşan renklerdeki koca çamlar... O çamların tepesinde öbek öbek beyaz pamuk bulutlar... Ağaçların arasında, neredeyse kaybolmuş restoranın o, kırmızı kiremitten çatısı... Hepsi ama hepsi; ayağımın dibinden başlayıp, gittikçe büyüyen gölün maviliğine aksediyorlar sırayla .

Çamlarla birlikte, adını bilmediğim ağaçların gölgelediği patika bir yol çepeçevre sarıyor gölün etrafını. O adını bilmediğim ağaçlardan dökülen yapraklar; mahir bir ressamın fırçasından çıkmış, harika bir sonbahar tablosu gibi uzanıp gidiyor gözlerimin önünde. Bu patika yolda yürüyerek her noktasına şahit olmak istiyorum gölün güzelliğinin. Yere dökülen yapraklara basmak tuhaf bir zevk veriyor bana. Yol boyunca uzanan sarı yaprakların çıtırtısı zalim gibi hissettirsede, yine de bu tuhaf zevkten alamıyorum kendimi.

Yaprakların çıtırtılarına kapılmış yürürken; iki katlı ama koca bir ev dikkatimi çekiyor birdenbire. Daha yakından görmek istiyorum bu koca evi. Kahverengi ahşap kaplaması, beyaz çerçeveli koca pencereleriyle o kadar güzel ki... Göl nasıl ormana yakışmışsa, bu koca ev de öyle yakışıyor göle. Sanki ev benimmiş gibi; hayallere dalıyorum bir an. Hayal bu ya; kitapları yok satan, ünlü bir yazarım. Uyanır uyanmaz; pencereye koşup gölü seyrediyorum her sabah. Sonra, ya pencerenin önüne yerleştirilmiş masamda ya da evin önündeki küçük iskelede yazıyorum yazılarımı. Göl masalları yazıyorum mesela. İskelenin hemen önündeki nilüferlerle, kurbağaların aşkını anlatıyorum bir masalda. Bir diğerinde; ağacın altına çekili kayığı her gece göle indirip, karşı kıyıdaki peri padişahının kızını görmeye giden delikanlının sevdasını anlatıyorum. Bir diğerinde... Bir diğeri
olmuyor, çünkü; "hadi bırak hayalleri, gidiyoruz " diye çağırıyorlar beni. Boyumu aşkın hayallerimi, kayığın içerisinde bulduğum küçük bir şişeye tıkıştırıyorum çarçabuk. "Gerçek bir yazarın dikkatine "diye de küçük bir not iliştiriyorum şişeye. Ve öylece bırakıyorum göle...

Sonra adımlarımı kocaman açarak, arkadaşlarıma yetişiyorum kısa sürede. Sanki yetişmem gereken başka bir şey daha varmış gibi aynı koca adımlarımla devam ediyorum yürüyüşüme. Yürüyorum yürüyorum... Neredeyse o kahverengi evin tam hizasına geliyorum karşı kıyıda. Eve son bir kez daha bakıyorum ve evin önüne çekili kayığa da. Bu sefer de evin aksi göle düşmüş. Ve arkasındaki çam ağaçlarıyla, bulutlar bir de. Fakat bu kez göl mavi değil de yeşil sanki. Akşamın koyuluğu düşüyor olmalı göle... Karşı kıyıdan nilüferler pek seçilmesede, yeşil renkli gölün manzarası da başka bir keyif veriyor bana. Aldığım keyifle önüme bakarken, arada bir göle attığım kaçamak bakışlarla devam ediyorum yoluma.

Bu sefer, hani o ormanın derinliğinde kaybolan kuşlar birdenbire önüme düşüyor. Yol gösterir gibi, seke seke gidiyorlar önümden, şimdi. Adımlarımı küçülterek, kuşların adımlarına uyduruyorum. Kuşlar kendi dillerinde bir orman türküsü şakıyorlar. Biliyorum o türküyü ve kuşlara kendi dilimle eşlik ediyorum ben de. Kuşların peşi sıra, bir de bakıyorum ki başladığım yere gelmişim. Sabırsızlıkla beni beklerken buluyorum herkesi. " Ha, geldin mi ? Hadi gidelim artık " diyorlar. Dönüp arkama bir kez daha bakıyorum. Akşamın karanlığı iyice çöküyor gölün üzerine. Bir hüzün sarıyor etafı. "Ayrılığın hüznü olmalı bu " diyorum içimden. Zor oluyor ayrılmak. Arabaya binerken, o bilge pınarın kulağıma fısıldadığı sözler geliyor hatırıma; " hele gölü bir gör, o zaman anlarsın zor ne demek " diyen.

O iki tarafı çamlarla kaplı orman yolundan aşağılara doğru iniyoruz arabamızla yavaş yavaş. Tam pınarın önünden geçerken; camı açıp, olanca sesimle bağırıyorum pınara " haklıydın " diye. Gülümsüyor pınar. Camı kapatıp, arkama yaslanıyorum.O şişeye sıkıştırdığım düşler geliyor aklıma. "Gerçek bir yazarın eline geçer mi " diye düşünürken gülümsüyorum ben de.



   

.Eleştiriler & Yorumlar

:: Yazılarınızı Tekrar Okumak
Gönderen: eyyüp yıldırmış / , Türkiye
10 Nisan 2009
O kendine özgü yazılarınızı tekrar okumak ne güzel ,sayın Saral. Bundan sonra daha sık yazmanızı sabırsızlıkla bekleyeceğim.

:: "Gerçek bir yazarın dikkatine "
Gönderen: Hasan Ali Sarışen / , Türkiye
2 Nisan 2009
"Gerçek bir yazarın dikkatine " dedim. Çünkü eğilip su içtim o pınardan,hala gözlerimde yansıması o gölün. Siz YAZARsınız, biz okuruz.




Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın pastorel kümesinde bulunan diğer yazıları...
Bir Masal, Şu Uzungöl!
Zaman İçinde Bir Çamlıca!

Yazarın öykü ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
Can Aldatmacası

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
İmgelemden Gerçeğe [Şiir]
Maslow` Un İhtiyaçlar Hiyerarşisi Kuramının Perspektifinden Ekonomik Açılıma Kısa Bir Bakış [Deneme]
Deniz Mavisi Özlemin Şimdi Bir Düş Oldu Anılarda, Ey Güzel İstanbul! [Deneme]
"Kelimelerin İçinin Boşaltılması" Deyimine Öznel Bir Yaklaşım [Deneme]
Ziraat Çay Bahçesi / Rize [Deneme]
Yüzü Denize Dönük Yaşamak [Deneme]
Ben ve Ötekiye Dair... [Deneme]
Bir Kente ve Denize Tepeden Bakmak [Deneme]
Taraf Olmak Ya da Bitaraf Kalmak [Deneme]
Yaşama Verilmiş Kısa Bir Molada, Geçişlerin Önemini Kavramak [Deneme]


Münevver Saral kimdir?

Kendime yaptığım yolculuklarımı görüntülediğim bir fotoğraf makinesi gibidir yazı. Kimi zaman gerçekleri hayali bir netlikte, kimi zamansa hayalleri gerçek bir netlikte fotoğraflayan bir makine.

Etkilendiği Yazarlar:
Dostoyevski


yazardan son gelenler

bu yazının yer aldığı
kütüphaneler


 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Münevver Saral, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.