Sevgiyi Arayan Adam



'Ne seni anlayan bulunur
Ne de çare bulan var sorunlarýna.'
Bu sözlerle yürüdü yol boyunca.'Neden çarpýp gitmiþti kapýyý, dayanamaz mýydý biraz daha? Ama olmadý. Tükenen sabrýna dur diyemedi...'Yetti.' dedi de duyan olmadý.
Oysa ne çok sevmiþti kara gözlüm dediði yarini. Onunla baþ baþa geçecek yýllarýn hayali ile geçmiþti günler,aylar. Bir rüya gibiydi onunla buluþmalarý. Þimdi.. Þimdi rüya bitmiþti, tekdüze bir yaþamýn kýskacýnda kalmýþtý. Her adýmýnda bir yerine batýyordu yaþamýn kýskacý. Sevgi desen,sevmiþti; fedakarlýk desen...nelerden vazgeçmemiþti onun için. Özgürlüðünü geriye býrakýp da gelmiþti. Çünkü onunla geçecek bir ömür vardý. Deðmez miydi? Omzunda o uyurken, saçlarýnýn arasýndan geçerken elleri doðacak çocuklarýnýn düþlerini kurmuþlardý o parkýn bankýnda...Bizim de bir evimiz olur mu, hayalini kurarlardý. Sonra... sonra çok þey deðiþti. Ama birdenbire olmadý.Mýknatýsýn zýt kutuplarýydýlar, birbirlerine yaklaþýrken. Þimdi ayný kutupta yan yana, etkisiz, öylece kalakaldýlar.
Uzanýp tutmak istedi adam, kadýnýn elini. Cesaret edemedi. Gözlerine baktý, aðlamýþ gibiydi. Neden diye iç çekti. Nedendi bu kopuþ? Oysa bir yanardaðýn tepesinde yanmamýþlar mýydý daha dün? Nerde kalmýþtý verilen sözler, hayaller, tutkular?
Keþke...de diyemedi. Niye keþke diyeceðini bilemiyordu çünkü.Ta en baþýna gitseydi de mi keþke deseydi? O da olmazdý. Yaþananlar, çok güzeldi. Kalbinin kýpýrtýlarýný hatýrladý bir an, duygulanmalarýný çýlgýnca. Ne çok sevmiþtim,dedi; ne çok sevmiþtim! Bir durgun denize dönen yüreðine sordu: 'Aradýðýn ne? Aradýðýn kimde? '... Bir bilebilse...





19.12.2004/ Serap Hoca


---------------------



Sýðýndým Yüreðine


Bir altýn tas içinde bir tas su olsan...ölsem susuzluktan...kana kana içerdim o suyu...yok olacaðýný bilsem de...Gel, bende yok ol; içeyim kana kana seni....
Nerdesin? ...Hangi bulutun altýndadýr o has yüreðin? ...Bilir misin azýðým sensin, merhemim sen...Ayrýlýk deðil, karanlýk korkutuyor yüreðimi...çünkü artýk ayrýlýk diye bir þey yok...Sýðýndým yüreðine...sarýldým sevgine...Senden gelir ilhamlarýn en güzeli bana...Karanlýklarýn bilinmezliðindendir bu iç sýzým...Sen..hep ol caným..O sýcacýk sevginle umut saç geçmiþten geleceðe tüm ömrüme...Aþk denen büyünün sýcaklýðýnda yanýp kavrulsa da ruhum, varlýðýnýn verdiði ferahlýk içime bahar çiçeklerini dolduruyor. Yalnýzlýðýn yalnýzlýðým, gözyaþýn gözyaþým, yüreðin yüreðim oldu bir tanem.





20.4.2006/ Serap Hoca

------------------------





Söyleþi


Kaybetmeyi öðrenmek...
Sanýrým bunca yýlýn verdiði olgunlukla aðaran saçlarým öðrendi de bir gün o güzelim rengini kaybedeceðini,ben öðrenemedim yitiþlerdeki anlamsýzlýðý. Gerçeðin bazen bir balçýðýn içindeki zümrüt olduðuna inansam da, güzel sözlerin verilen armaðanlar kadar kalýcý olmadýðýný öðrendim. Uzanan her elin, düþüncemdeki durulukta olmadýðýný öðreneli çok oldu ama gene de kendimi hýrpaladým bunca yýldýr yanýldýn, diye de gene yanýldým, kendimle çeliþtim. Ýnsan denen varlýðýn yüreðindeki duygular mý davranýþlarýna þekil veriyor, davranýþlar mý onu çekiyor bir yerlere; sanýrým bu dünyadan gitmeden bunun cevabýný öðrenirim. Seven, sevilen, kavuþan, ayrýlan, tükenen, yýpranan ama bir damla ýþýðý görünce düþen omuzlarýný kaldýran insan, söyle bana umut ne ki, anlat bana sözler niye verilir ki, söyle bana insan niye yalnýzlýðýnda kendine sarýlýr ki...Upuzun bir ömür nedir ki...Bazen dolu dolu geçen kýsa bir yaþama yýllarýn sevgisini doldurur insan, bazen bükülse de beller, hala yaþayamadým der gönüller...Bir yüreðin içine kaç sevgi sýðar, hiç düþünemem...Düþünmek istediðimde sayamam...Ne güzel sayamamak sevgiyi, ne güzel yitirmemek iç huzurunu...
Kaybedilenin ardýndan gözyaþý dökerken, yine de ne mutlu ki onu tanýdým, diyebilmek ve kaybetmeyi de öðrenmek ne güzel!






16.3.2005/ Serap Hoca