Naz kokar saçlarında ellerin yumuk yumuk.
Bir seher vakti dağa başlayınca yolculuk,
İncelir maveradan gelen efsane sesler.
Dağ çiçekleri mahzun şairin gönlü buruk.

Bir nisan bulutunun gözlerindeki nemsin.
Ben hâlâ çözemedim bilmiyorum ki nemsin.
Ellerin *maydadan has inceldikçe incelir.
Eriyen yüreğimde dal veren tek elemsin.

Sen, kentlerin gözüne sürmesin maveradan.
Seni övmüş yaratmış güzelliği yaratan.
İnce narin tavrınla efsaneye benzersin…
Senin yâdınla atar yanık sinede atan.

Gül, adında dibace kıskanır dağ çiçeği.
Ellerindir gönlümün tek misilsiz gerçeği.
Sana temenna için bekler lâle sümbül gül.
Onca çiçek içinde sen gönlümün ereği.

Kentin tüm ışıkları seni söyler zamana.
Öyle bir efsanesin. Sığmazsın ki bir ana.
Seni tasvirden aciz, kalem, kâğıt lâl şimdi.
Özümde sarmaşıkken, nihansın hüsnü ana.
Ankara,25.03.2010 İ.K

*ince narin yapılı dağ çiçeği