Çayın buğusu sımsıcak güzellikle elleşir.
Çay bardağı değince dudağına güzelleşir.
Bir asudelik ikliminde elif kametiyle yâr,
Hayal deminde çay mevsiminin solfasollaşır.

Demlik mesttir semaver meftun bulunduğu yerde.
Yer olmaz o gül misalle çay içilirse derde.
Acı çay billûr efsane olur eli değince.
Nefes alıp verdiği yerde şadlıktır keder de.

O perinin ikliminde gam tebdil olur kâma.
Bir tek tebessümü nedendir binlerce ilhama.
Kirpiklerinde has seherlerin nemi demlenir.
Rengi yansır zambak ellerinin tutunca cama.

Gönül mesrur olur hep onunla çay ikliminde.
Gül adı işli nakış nakış gönül kiliminde.
Gülistana döner dikenlik ayak basınca gül.
Isıtır bakışları içimi kış mevsiminde.
Ankara,12.05.2010 İ.K