Ey hasretiyle bizar olduğum sevgili
Gittin, hiç seslenmedin, nefesinin masumiyetini ruhuma elemle zerkettin
Niye böyle ettin, hali perişanlığımı aşikar eğledin, ses vermedin ve görünmedin
İncesaz misali,verem iltica etti simene sanki, net ses vermiyor innan ki gelmedin



Gözlerim serapın ahında ağlar
İçim kan ağlar, nar ruhumda başlar, hasretin didarı azap diliyle gönlümü sarar
Umutlarım arar, biçareliğim efkarını aralar, kuytu düşlerin hicranı ruhuma akar
Gel göçmeden, nefesim tükenmeden, henüz umutlarım var iken, sevda halimi yakar



Gün gölgenden akseder,ne keder
Dert bu değil, hasret bizarlığıma surların esrarını şehreder, umut sanki bin beter
Sabır olmasa, kanaat kalbimde anlaşılmasa,yaşamak nefes olmak olsa neye yeter
Temaşa ettiğim derya ruhumun serencamına neler söyler, dilim ancak sükuta erer



Demek ki ölmek şimdiden mukadder olmuş halim için meğer
Gün biter, gece melalimde efkarıyla akseder, susmak gerekiyormuş bu saatte meğer
Hazan başka keder, yalnızlığıma zemheri refakat eder , nefes müddetine böyle erer
Kabir haşyet içinde ruhuma aşina olmuş bir değer, hesap var kalbimde nasıl cevher



Artık ses verme, nefesin firkatinede kaybolma
Gönlümün gül-i nihalisin hiç solma, kalbi ülfetin ve engin suhuletinle abat ol yaşa
Umutlarını soldurma, yalnızlıkla arkadaşlık kurma ve birnebze olsun halimi anla
Hiçbir zaman anmamış olsan da, kahrederek nefesinde bizar bıraksan da aldırma



Mustafa CİLASUN